Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Hałabis po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] października 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie ustawy o grach hazardowych - w zakresie wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika L. Urzędu Celno-Skarbowego w B. P. z dnia [...] lipca 2020 r. wymierzającą skarżącej E. G. administracyjną karę pieniężną w łącznej wysokości 600.000 zł z tytułu posiadania zależnego lokalu użytkowego, w którym znajdowały się niezarejestrowane automaty do gier hazardowych.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję ostateczną skarżąca zgłosiła również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu I instancji.
W uzasadnieniu tego wniosku skarżąca wyjaśniła, że dochód jej rodziny wynosi 1200-1500 zł miesięcznie. Nałożona zaś kara pieniężna w wysokości 600.000 zł jest kilkaset razy wyższa niż dochód rodziny. Przewidywana egzekucja kary będzie stanowić obciążenie ponad miarę i zagrożenie dla sytuacji bytowej skarżącej. Podniosła również, że cierpi na szereg schorzeń, które wiążą się z licznymi wizytami lekarskimi i hospitalizacją.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm. - dalej jako "p.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże według art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Skarżąca zgłosiła skierowany do Sądu wniosek o udzielenie jej tymczasowej ochrony w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji dlatego, że organ takiego wniosku, który został do niego skierowany nie uwzględnił. Wymaga przede wszystkim zwrócenia uwagi, że w postępowaniu o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu ciężar wykazania spełnienia przesłanek to warunkujących spoczywa na wnioskodawcy. Twierdzenia w tym zakresie powinny jasno wskazywać, na czym konkretnie polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., a w pewnych sytuacjach także znajdować potwierdzenie w dokumentach źródłowych dotyczących sytuacji finansowej i majątkowej strony (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FZ 304/12).
W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że wniosek skarżącej zasługiwał na uwzględnienie.
Skarżąca należycie i przekonująco uzasadniła, dlaczego w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania dla niej znacznej szkody oraz trudnych do odwrócenia skutków. Mając na uwadze przedstawione we wniosku przez stronę okoliczności Sąd uznał, że spełnione zostały przesłanki określone w art. 61 § 3 p.p.s.a., gdyż podniesione przez skarżącą argumenty dowodzą, że wykonanie zaskarżonej decyzji może realnie spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki, ponieważ w istocie mogłoby prowadzić do zagrożenia bieżącej egzystencji skarżącej na poziomie elementarnym.