Dnia 13 czerwca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, , Protokolant Pomocnik sekretarza - Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2013 roku sprawy ze skargi Zakładów A Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektor Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym p o s t a n a w i a: zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne
W dniu [...] Zakłady Chemiczne A. Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. o stwierdzenie nadpłaty i zwrot podatku akcyzowego w kwocie 6.847.635 zł, zapłaconego na terytorium kraju po dniu 1 maja 2004 r., skutkiem regulacji prawnych niezgodnych z prawem unijnym. Do wniosku załączono korekty deklaracji podatkowych za poszczególne miesiące od maja 2004 r. do sierpnia 2008 r. włącznie. We wniosku Spółka podała, że jest producentem w celu dalszej sprzedaży detalicznej i hurtowej olejów smarowych oznaczonych symbolem PKWiU 23.10.18 i kodem CN 2710 19 w przypadku handlu zagranicznego. Przedmiotowe oleje smarowe są wykorzystywane do celów innych niż opałowe lub napędowe. Jako podstawę zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego wskazano wspólnotowe zasady dotyczące opodatkowania i kontroli wyrobów akcyzowych zawarte w Dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25.02.1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L z dnia 23 marca 1992 r.; dalej Dyrektywa Horyzontalna) oraz Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27.10.2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L z dnia 31 października 2003 r.; dalej Dyrektywa Energetyczna). W ocenie Spółki w świetle przepisów wspólnotowych (art. 2 ust. 4 i art. 20 Dyrektywy Energetycznej) - do olejów smarowych wykorzystywanych do innych celów niż napędowe lub opałowe nie stosuje się Dyrektywy Energetycznej oraz Dyrektywy Horyzontalnej. Tymczasem krajowa ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 poz. 257 ze zm.; dalej u.p.a.), co do zasady przewiduje opodatkowanie akcyzą olejów smarowych. Jako podstawę swego żądania Spółka wskazała zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego nad prawem krajowym, które w tym przypadku jest niezgodne z regulacjami unijnymi.
Decyzją z [...] Naczelnik Urzędu Celnego l w Ł. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 6.847.635 zł, zapłaconym na terytorium kraju po dniu 1 maja 2004 r. oraz zwrotu tej kwoty.
W wyniku rozpoznania odwołania od powyższej decyzji, Dyrektor Izby Celnej w Ł. decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W ocenie organu, w świetle przepisów prawa wspólnotowego wyroby zaklasyfikowane do kodu CN 2710 19 71 - 2719 19 99 (oleje smarowe), są, bez względu na ich przeznaczenie, wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi. Wyroby te bowiem zostały ujęte w katalogu wyrobów energetycznych określonym w art. 2 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej. Uzasadniając organ odwoławczy wskazał, iż stosownie do treści art. 2 ust. 4 lit. b) (tiret pierwsze) Dyrektywy Energetycznej przepisy w niej zawarte nie mają zastosowania do wyrobów energetycznych używanych do celów innych niż napędowe i opałowe. Przytoczone postanowienia Dyrektywy Energetycznej zostały implementowane do krajowej ustawy o podatku akcyzowym. Artykuł 2 ust. 4 zdanie drugie Dyrektywy Energetycznej wprost stanowi, że do wyrobów energetycznych wymienionych w tym przepisie, wykorzystywanych m.in. do innych celów niż napędowe lub opałowe, stosuje się art. 20 tej Dyrektywy. Wyroby energetyczne w rozumieniu Dyrektywy Energetycznej, które podlegają przepisom Dyrektywy Horyzontalnej zostały wymienione w art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej. Wskazany katalog wyrobów energetycznych nie obejmuje wyrobów o kodzie CN 2710 19 (w tym olejów smarowych), co oznacza, że państwa członkowskie nie mają obowiązku stosowania wobec tych wyrobów szczególnych zasad określonych w Dyrektywie Horyzontalnej. Przepis ten wymienia tylko te wyroby energetyczne, w stosunku, do których przepisy Dyrektywy Horyzontalnej należy stosować obligatoryjnie w wymianie wewnątrzwspólnotowej. Objęcie przez państwo członkowskie wyrobów niewymienionych w art. 20 ust. 1 Dyrektywy Horyzontalnej na terytorium państwa członkowskiego nie stanowi naruszenia prawa wspólnotowego. Organ wskazał, że celem Dyrektywy Energetycznej jest opodatkowanie wyrobów energetycznych. Jeżeli przepis tej dyrektywy stanowi, że nie ma ona zastosowania do określonych wyrobów, wyroby te nie podlegają opodatkowaniu zgodnie z jej postanowieniami. Regulacje w zakresie opodatkowania tych wyrobów należą wiec do kompetencji poszczególnych państw członkowskich. Zgodnie z art. 3 ust. 3 Dyrektywy Horyzontalnej - Państwa Członkowskie zachowują prawo do wprowadzenia lub utrzymania podatków na wyroby inne niż te wymienione w ust. 1 pod warunkiem jednak, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu między Państwami Członkowskimi. W niniejszej sprawie Spółka nie wykazała, że nałożenie podatku akcyzowego na przedmiotowe wyroby spowodowało zwiększenie formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu między Państwami Członkowskimi.