Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Referendarz sądowy - Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 23 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi G. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] znak [...] w przedmiocie zameldowania W. W. postanawia przyznać skarżącej G. W. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata R.A.
III SA/Łd 458/08
Uzasadnienie
Pismem z dnia 21 lipca 2008 r. G. W. (dalej skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie zameldowania W. W. W treści skargi strona sformułowała wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Zgodnie z art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), wniosek taki powinien być złożony na urzędowym formularzu. Skarżąca nie dopełniła tego wymogu, w związku z czym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - stosownie do treści art. 252 i art. 257 powoływanej ustawy - wezwał skarżącą do nadesłania oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach na urzędowym formularzu "PPF" - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Skarżąca w zakreślonym terminie przekazała wypełniony formularz wniosku na druku "PPF".
W uzasadnieniu wniosku wskazała, że w toku postępowania sądowego w sądzie powszechnym, w sprawie o rozwód, sąd zwolnił ją z kosztów sądowych i ustanowił jej adwokata. Dalej wskazała na swoje niskie dochody oraz fakt, iż uzyskuje je od niedawna, albowiem wcześniej przebywała na długotrwałym zwolnieniu lekarskim, a później świadczeniu rehabilitacyjnym. Podniosła także, że jest osobą niepełnosprawną o orzeczonym umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z synem A. W. (24 lata). Jest właścicielką mieszkania o powierzchni 50 m2. Wskazała także na fakt posiadania garażu oraz samochodu osobowego, przy czym wyjaśniła, że pozostają one w dyspozycji męża, a ona sama nie ma do nich dostępu. Jedyne dochody w gospodarstwie domowym skarżącej stanowi wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w wysokości 1.560 zł brutto miesięcznie oraz świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 153 zł netto. Skarżąca nie posiada także żadnych zasobów pieniężnych, ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. Dodatkowo wskazała, że - jak to określiła - zminimalizowała koszty stałe, tj. zrezygnowała z telefonu stacjonarnego, obniżyła pakiet telewizyjny do socjalnego, jak również przez ostatnie dwa okresy grzewcze nie korzystała z ogrzewania mieszkania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) należy rozważyć, czy w świetle podanych okoliczności skarżąca spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
Stosownie do postanowień art. 243 § 1 powoływanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W niniejszej sprawie skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Zgodnie z art. 245 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym i majątkowym. Od sądu zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania pomocy prawnej.
W stanie faktycznym istniejącym w rozpatrywanej sprawie należy uznać, że skarżąca nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, co stanowi przesłankę do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Rozpoznając wniosek skarżącej, sąd miał na względzie przede wszystkim fakt, że prawo pomocy jest instytucją, której zasadniczym celem jest umożliwienie realizacji prawa do sądu osobom ubogim, nie dysponującym wystarczającymi środkami na prowadzenie sporów przed sądem. Ze złożonego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych oraz z oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym wynika, iż jedyny dochód w gospodarstwie domowym skarżącej stanowi wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w wysokości 1.560 zł brutto miesięcznie oraz świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 153 zł netto. Skarżąca nie posiada przy tym żadnych zasobów pieniężnych, jak i przedmiotów wartościowych.
W tej sytuacji - w ocenie sądu - zachodzą przesłanki do uznania, ze skarżąca nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, co stanowi przesłankę przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 245 § 2 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.
R.A.