Dnia 30 maja 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Cisowska - Sakrajda (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , Protokolant Sekretarz sądowy - Dorota Czubak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2014 roku sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od stycznia do października 2006 r. postanawia: zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne.
J. J. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] określającą jego zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące styczeń-październik 2006r.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że jedną z zasadniczych spornych w sprawie okoliczności jest rodzaj nośnika energetycznego używanego przez skarżącego w 2006r. do wytwarzania przez piec pary niezbędnej w procesie destylacji alkoholu oraz ilość zakupionego oleju opałowego. Skarżący twierdzi, iż piec opalał węglem, odpadami drewna oraz olejem opałowym i kilkakrotnie w ciągu doby była możliwość "przestawiania" pieca na olej lub węgiel. Organ uważa natomiast, że piec nie był opalany olejem opałowym, a zakupiona ilość oleju opałowego została przez skarżącego wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem do napędu samochodów ciężarowych, ciągników rolniczych i maszyn rolniczych. Sądowi z urzędu jest znane, iż okoliczność ta była przedmiotem oceny WSA w Łodzi w sprawie podatku dochodowego za 2006r. w aspekcie kosztów uzyskania przychodu. W uzasadnieniu wyroku z dnia 24 kwietnia 2013r., I SA/Łd 754/12, Sąd uznał, że skarżący nie nabył oleju opałowego od M. J. [...] za kwotę 12.141,40 zł, co oznacza, iż kwota ta nie stanowi kosztów uzyskania przychodu. Jednocześnie Sąd, akceptując stanowisko organów skarbowych kwestionujące ten wydatek, a także wykorzystanie oleju opałowego do opalania pieca, oparł swoją ocenę na tych samych dowodach co organy celne w tej sprawie, w tym m.in. na piśmie UDT stwierdzającym, że kocioł parowy, objęty dozorem technicznym, jest zgodnie z opisem wytwórcy kotła opalany miałem węgla kamiennego i nie jest przystosowany do opalania innym rodzajem paliwa, np. olejem opałowym, a zmiana sposobu opalania jest związana z wykonaniem modernizacji; zestawieniach dat wykonywania czynności przez UDT w związku z dozorem pieca i dat rzekomego wydania oleju do opalania tego pieca, wynikającymi ze sporządzonego przez F. S. zestawienia, wykluczających użycie oleju do pieca w dniach dokonywania dozoru; zestawieniach zużycia oleju do pieca w dniach kiedy piec był wyłączony z użytkowania z uwagi na przerwy w pracy pieca spowodowane m.in. czyszczeniem pieca. Wyrok ten został zaskarżony skargą kasacyjną przez skarżącego, zarejestrowaną w NSA pod syg. akt II FSK 2568/13. Te same dowody zostały przyjęte przez organ celne w niniejszej sprawie dla oceny okoliczności sposobu opalania pieca.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucję zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego regulują przepisy art. 56 oraz art. 123 do art. 126 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ppsa. Instytucja ta tworzy sytuację, w której trwa nadal stan zawisłości sprawy sądowoadministracyjnej, nadal istnieją powstałe stosunki prawnoprocesowe, ale tok postępowania ulega wstrzymaniu, sprawa "spoczywa" bez biegu, terminy nie biegną lub podlegają wstrzymaniu, a czynności procesowe nie są podejmowane, z wyjątkiem tych które mają na celu podjęcie postępowania albo wstrzymanie wykonania aktu lub czynności (art. 127 ppsa).