Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie Sędzia NSA Piotr Lechowski po rozpoznaniu w dniu 28 października 2004 na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w K. z dnia 17 stycznia 2000 Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania nagrody rocznej postanawia 1. podjąć postępowanie sądowe w sprawie IISA/Kr 171/00 zawieszona postępowaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie, z dnia 30 maja 2000 2. umorzyć postępowanie sądowe
1. Opisywanym w sentencji postanowieniem, zawieszono postępowanie sądowe wywołane skargą M. M., na podstawie 97 § 1 pkt 4 kpa wobec wystąpienia w innej sprawie przez skład Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego, czy § 2 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 września 1997r. w sprawie określenia wymogów przyznawania nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg funkcjonariuszom służby więziennej (Dz. Urz. Ministra Sprawiedliwości Nr 4 póz. 37) jest zgodny z art. 29 ust. 7 i 106 § 1 i 3 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, póz. 283 z późn. zm.) i z art. 2 Konstytucji RP.
Na przepisach powołanego zarządzenia oparta była zaskarżona w sprawie decyzja.
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 2001.07.10. P 4/00 (OTK 2001/5/126), orzekł o niezgodności § 2 ust.1 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości ze wskazanymi przepisami ustawy o Służbie Więziennej i art. 2 Konstytucji RP.
Wobec ustania przyczyny zawieszenia, należało podjąć z urzędu zawieszone postępowanie na podstawie art. 182 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. póz. 1270) mając na uwadze przepis art. 127 § 3 tej ustawy, w myśl którego podczas zawieszenia postępowania sąd nie podejmuje żadnych czynności z wyjątkiem tych, które mają na celu podjęcie postępowania albo wstrzymanie wykonania aktu lub czynności stron nie dotyczące tych podmiotów, wywołują skutki dopiero od dnia podjęcia postępowania.
Zastosowanie w sprawie powyższych przepisów i właściwość Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wynika z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1271 z późn. zm.)
Z tych względów orzeczono jak w pkt 1 sentencji postanowienia.
2. Skarżący, złożonym osobiście pismem z dnia [...] .09.2004 (data wpływu) cofnął skargę.
Zgodnie z art. 60 cytowanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, cofnięcie skargi wiąże sąd, jednakże uzna sąd cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ona do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wada nieważności.
W świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego zaskarżona decyzja nie jest dotkniętych wadą nieważności lecz przewidzianym art. 145 § 1 pkt 1 lit. b ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania (w zw. z art. 145 "a" kpa). Z tych przyczyn skoro nie zachodzą przesłanki do uznania cofnięcia skargi za niedopuszczalne, orzeczono jak w pkt 2 sentencji.
Kosztów postępowania sądowego skarżący nie ponosił.