Kraków, dnia 27 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 września 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W. W. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 września 2013 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Marszałka Województwa z dnia [....] 2011 r. nr [...] ustalającą wysokość nienależnie pobranych przez W. W. świadczeń rodzinnych przyznanych jej decyzją Wójta Gminy nr [...] z dnia [...] 2007 r. w kwocie 1.024,00 zł, tj. zasiłek rodzinny za okres od dnia 1 maja 2007 r. do dnia 30 czerwca 2007 r.
oraz należnych odsetek od ww. kwoty.
W piśmie z dnia 8 lutego 2014 r. skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadniając tego żądania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z zasadą postępowania sądowoadministracyjnego, ustaloną w przepisie art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.), wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Ustawodawca uregulował jednakże instytucję wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jako środek tymczasowej ochrony sądowej w sprawach administracyjnych. Stosownie do przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o jakim mowa w ww. przepisie oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu
Podkreślenia wymaga, że rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, Sąd nie rozstrzyga skargi merytorycznie i nie ocenia zgodności zaskarżonego aktu z prawem, ani też stopnia prawdopodobieństwa jego uchylenia w wyniku przyszłego rozpoznania sprawy, a jedynie bada czy zachodzą wskazane przez ustawodawcę przesłanki pozytywne uwzględnienia wniosku.
Art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. jedn., Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ze zm.) stanowi, że kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, ustalone ostateczną decyzją, podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń rodzinnych. Przytoczony przepis w kontekście całości regulacji zawartej w art. 30 ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazuje, że w przedmiocie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych konieczne jest najpierw wydanie decyzji ustalającej wysokość nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych i dopiero taka ostateczna decyzja stanowi podstawę dla decyzji rozstrzygającej o zwrocie świadczeń. Podkreślić trzeba, że nakazanie zwrotu świadczenia rodzinnego nienależnie pobranego nie może być orzeczone w tej samej decyzji co samo uznanie świadczenia za nienależnie pobrane (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lipca 2010 r., sygn. akt I OSK 619/10).