Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 25 kwietnia 2018 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie solidarnej opłaty podwyższonej za wydobycie kopaliny bez wymaganej koncesji postanawia: utrzymać w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 25 kwietnia 2018 r.
Za skargą z 4 stycznia 2018 r. (data wpływu do organu) skarżący A.F. przesłał wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W treści formularza podał, iż nie posiada żadnego majątku. Wspólne gospodarstwo domowe prowadzi z żoną A. oraz dwójką małoletnich dzieci. Ponieważ jedynym źródłem utrzymania jego rodziny jest - jak wskazano - pobierane przez skarżącego wynagrodzenie za pracę na 1/3 etatu, które wynosi ok. 500,00 zł, a raty zaciągniętego kredytu ustalone zostały na poziomie 1.250,00 zł, pismem z dnia 27 marca 2018 r. referendarz sądowy wezwał ustanowionego w sprawie pełnomocnika do uzupełnienia złożonego wniosku, wskazując szczegółowo dokumenty źródłowe, które należało nadesłać.
W odpowiedzi na powyższe do akt sprawy przedłożono:
- zaświadczenie z Miejsko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. potwierdzające, iż żona skarżącego nie pobiera świadczenia wychowawczego na dzieci;
- wydruk z CEIDG potwierdzający fakt zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej z dniem 10 lipca 2017 r.;
- zaświadczenie z zakładu pracy, z którego wynika, iż skarżący zatrudniony jest jako kierowca na ¼ etatu za wynagrodzeniem rzędu 525,00 zł brutto, to jest 437,79 zł netto;
- wydruk z elektronicznej bazy ksiąg wieczystych dotyczący lokalu mieszkalnego o pow. 69,20 m2, którego właścicielem jest żona skarżącego;
- zeznanie podatkowe PIT-37 za 2016 r., z którego wynika, iż skarżący wypracował w tym okresie dochód ze stosunku pracy rzędu 4.215,00 zł;
- wezwanie do spłaty zadłużenia w kwocie 7.807,84 zł;
- akt notarialny z dnia 8 grudnia 2010 r., na mocy którego ustanowiono między małżonkami umowę majątkową małżeńską;
- harmonogramy spłat zaciągniętych w ,,A.’’ kredytów, których raty wynoszą: 1.201,72 zł i 1.939,26 zł;
- rozliczenie zużycia gazu za ostatni miesiąc na kwotę 242,48 zł.
Postanowieniem z 25 kwietnia 2018 r. referendarz sądowy odmówił stronie skarżącej przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu wskazał, że materiały do akt zostały nadesłane wybiórczo a z nadesłanej dokumentacji wynika, że wydatki skarżącego przewyższają dochody.
W zakreślonym terminie strona skarżąca pismem z dnia 28 maja 2018 r. (data wpływu do Sądu) wniosła sprzeciw (opisany jako zażalenie), zaskarżając w całości postanowienie z 25 kwietnia 2018 r. oraz wniosła o jego uchylenie.
W uzasadnieniu skarżący reprezentowany przez fachowego pełnomocnika w osobie adwokata podjął próbę polemizowania z wywodami referendarza, jednakże w żaden sposób nie odniósł się do zarzutów podniesionych przez referendarza w zaskarżonym postanowieniu, nie wyjaśnił rozbieżności a także nie nadesłał brakującej dokumentacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy wyjaśnić, iż w myśl art. 260 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zmianami) - zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." rozpoznając sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (art. 260 § 2 P.p.s.a.). Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym (art. 260 § 3 P.p.s.a.).