Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Kupiec (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant St. sekretarz sądowy Anna Wandoch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" w Ż. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: zawiesić postępowanie sądowe.
1.We wniosku o wydanie interpretacji podatkowej Zarząd Budynków Miejskich w Z. wskazał, że zawiera umowy najmu, w których wyodrębnia poszczególne składniki składające się na opłatę miesięczną, tj.:
- czynsz najmu z tytułu zajmowania lokalu,
- opłata za dostawę zimnej wody,
- opłata za podgrzanie zimnej wody,
- opłata za odbiór ścieków,
- opłata za ogrzewanie,
- opłata za energię elektryczną,
- opłata za wywóz nieczystości.
Zaznaczył też, że opłaty za media nie są obligatoryjnym składnikiem opłaty miesięcznej, a najemcy mają potencjalną możliwość zawarcia umów o dostawę mediów z ich dostawcami oraz wyboru dostawcy oraz że Wnioskodawca refakturując koszty mediów nie dolicza żadnej marży tylko obciąża najemców kosztami faktycznie zużytych mediów.
W związku z tym zadał pytanie: według jakiej stawki podatku od towarów i usług powinny być opodatkowane refakturowane na najemców usługi dostawy poszczególnych mediów? W opinii Wnioskodawcy świadczone usługi winny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako oddzielne usługi według właściwej stawki dla każdej z tych usług.
2. Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji z dnia 26 kwietnia 2013 r. stwierdził, że stanowisko to jest nieprawidłowe. Uznał, że wydatki związane ze wskazanymi opłatami stanowią koszty utrzymania obciążające wynajmującego, a w odniesieniu do wynajmu stanowią element rachunku kosztów zmierzające do ustalenia odpłatności za usługę najmu. W związku z tym przyjął, że świadczeniem wiodącym jest usługa najmu, a dodatkowe dostawy i usługi (media) są świadczeniami pomocniczymi, do których należy stosować stawkę właściwą dla świadczenia głównego, czyli dla usługi najmu.
3. W skardze na powyższą interpretację Strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 8 ust. 2a, art. 29 i art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
4. Jak stanowi art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., zwanej dalej P.p.s.a.) sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
4.1. Przepis ten reguluje podstawę fakultatywnego zawieszenia postępowania, o czym decydują między innymi względy celowościowe. Zagadnienie wstępne musi mieć wpływ na wynik danego postępowania.
4.2. Jeśli chodzi o interpretację pojęcia "rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania", to nie jest ona jednolita.
4.2.1. Według jednych poglądów należy dokonać szerokiej wykładni tego pojęcia i wyjść poza tradycyjne rozumienie prejudycjalności postępowania. W ramach tego przyjmuje się, że pojęcie to obejmuje przypadek rozstrzygania pewnych kwestii w innych toczących się sprawach w drodze uchwały NSA lub poprzez wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym, czy też z pytaniem do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) (zob. postanowienie NSA z dnia 13 kwietnia 2010 r., I GSK 746/09 i z dnia 26 sierpnia 2009 r., I FZ 248/09, publ. http://orzeczenia.nsa.gov.pl; M. Niezgódka-Medek w uwadze 3 i 4 w komentarzu do art. 125 P.p.s.a. [w:] B. Deuter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Lex 2011; postanowienie NSA z dnia 20 maja 2008 r., II FZ 200/08, LEX nr 505445). W ramach tego stanowiska zwraca się uwagę na takie elementy jak: celowość zawieszenia postępowania analizowaną z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego lub sądowoadministracyjnego, względy ekonomii procesowej i sprawiedliwości oraz konieczność kierowania się zasadą państwa prawa, gdzie liczą się przede wszystkim: stabilność orzecznicza sądów, trwałość i nienaruszalność prawomocnych wyroków, spójność systemu prawnego i konstytucyjna eliminacja wadliwych aktów normatywnych. Zauważa się też, że art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności dotyczy nie tylko szybkiego postępowania, ale i postępowania rzetelnego, którego rozsądny termin zakończenia jest jednym z elementów kształtujących.