Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" S.A. w K. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ruchu i likwidacji zakładu górniczego postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić skarżącemu cały wpis w kwocie 200 zł (dwustu złotych).
Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w G. z dnia [...] r. nr [...]. "A" S.A. zaskarżyła powyższą ostateczną decyzję w części dotyczącej obłożenia oddziałów GOG i GRP-3 oraz wniosła o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego.
Odpowiadając na skargę organ stwierdził, iż jest ona nieuzasadniona i wniósł o jej oddalenie.
Pismem procesowym z dnia [...] r., które wpłynęło do Sądu [...] r. strona skarżąca cofnęła skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a. stanowi, że: "Skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności."
Z kolei z mocy art. 161 § 1 pkt 1 ustawy: "Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę".
Z mocy art. 232 § 1 ustawy P.p.s.a. sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.
Odnosząc treść tych przepisów do rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że skarżący skorzystał ze swych uprawnień procesowych i złożył oświadczenie, że cofa skargę i wnosi o umorzenie postępowania. Sąd dokonał kontroli tego oświadczenia w oparciu o cytowany art. 60 ustawy P.p.s.a. i stwierdził, że cofnięcie skargi nie zmierza do obejścia prawa, ani też nie spowoduje utrzymania w mocy aktu dotkniętego wadą nieważności.
Mając na uwadze powyższe na mocy art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 oraz art. 232 § 1 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia tj. umorzyć postępowanie sądowe i zwrócić stronie skarżącej kwotę 200 zł tytułem uiszczonego wpisu.