Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] w przedmiocie długu celnego
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. M. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 26 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie długu celnego postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPF skarżący R. M. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.

Na podstawie złożonego przez wnioskodawcę pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 w zw. z § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz na podstawie szeregu dokumentów źródłowych nadesłanych w następstwie zarządzenia referendarza sądowego z dnia 8 lutego 2016 r. (m.in. oświadczeń, zaświadczenia o zatrudnieniu, kopii decyzji administracyjnych w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego, przyznania świadczeń rodzinnych oraz w przedmiocie przyznania płatności przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, rachunków oraz potwierdzeń wpłat) ustalono, że wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną i dwoma synami. Dochody rodziny (wynoszące w miesiącu złożenia wniosku 2.286,16 zł netto) kształtują wynagrodzenie za pracę otrzymywane przez wnioskodawcę oraz dochody z gospodarstwa rolnego uzyskiwane przez żonę. Ponadto rodzina otrzymuje świadczenia rodzinne na synów oraz dotacje rolnicze.

Uzyskiwane dochody małżonkowie przeznaczają w całości na pokrycie wydatków rodziny związanych z bieżącym utrzymaniem. W świetle złożonego oświadczenia wnioskodawca oraz jego żona nie posiadają żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 5.000 zł.

W tym stanie należało wskazać, co następuje.

Instytucja prawa pomocy uregulowana w przepisach dotyczących postępowania przed sądami administracyjnymi stanowi pomoc państwa przeznaczoną wyłącznie dla tych osób, które nie mają wystarczających środków finansowych na poniesienie kosztów prowadzonego postępowania.

W świetle art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Powyższa regulacja normatywna determinuje przyjęcie, że to na podmiocie wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy. Z oczywistych względów pozytywne rozstrzygnięcie w ww. zakresie zależy wyłącznie od tego, co zostanie przez podmiot wnioskujący udowodnione.

Mając na uwadze powyższe regulacje normatywne, okoliczności faktyczne ustalone w toku prowadzonego postępowania oraz łączną wysokość wpisów od skarg we wszystkich sprawach zainicjowanych przez wnioskodawcę w Wydziale III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku referendarz sądowy uznał, że wnioskodawca wykazał dostatecznie, iż na dzień wydania niniejszego postanowienia poniesienie kosztów sądowych spowodować może skutki, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W związku z powyższym, referendarz sądowy działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia, przyznając wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.

Strona 1/1