Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędzia WSA Alina Dominiak Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi "A" Szkoły Wyższej w G. na informację Zarządu z dnia 28 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia protestu bez rozpatrzenia postanawia: odmówić dopuszczenia R. K.-M. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania.
III SA/Gd 561/17
Uzasadnienie
W sprawie ze skargi A. Szkoły Wyższej w G. na pozostawienie bez rozpatrzenia protestu od negatywnej oceny projektu na podstawie art. 66 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowe 2014-2020 (Dz. U. z 2016r. poz. 217 ze zm.), zwanej dalej ustawą wdrożeniową, wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu złożyła R.K. - M. oświadczając, że przysługuje jej interes prawny uzasadniający jej udział w tym postępowaniu. Źródłem tego interesu jest to, że jest ona autorką projektu i ma na jego temat niezbędną wiedzę, a ponadto prowadząc od wielu lat działalność gospodarczą polegającą na przygotowywaniu projektów ma wiedzę, która może być cenna dla rozstrzygnięcia sprawy.
Zgodnie z art. 33 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U.2017 poz. 1369), powoływanej dalej jako p.p.s.a. osoba, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego, jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony. Natomiast zgodnie z art. 33 § 1b p.p.s.a. jeżeli wynik postępowania sądowego nie dotyczy interesu prawnego osoby żądającej dopuszczenia do udziału w postępowaniu, sąd wydaje na posiedzeniu niejawnym postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w sprawie. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
Interes prawny chroniony jest przez prawo a ochrona ta polega na możliwości żądania od organu administracji podjęcia określonych czynności mających na celu zrealizowanie interesu lub usunięcia zaistniałego zagrożenia. Aby interes prawny mógł być zaspokojony, musi być on interesem osobistym, własnym, indywidualnym, znajdującym swoją podstawę w konkretnym przepisie prawa materialnego oraz potwierdzenie w okolicznościach faktycznych (por. J. Borkowski w. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2005, s. 224 i n.).
Od tak pojmowanego interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny. W takim przypadku określony podmiot jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy, nie można jednak wskazać przepisu prawa, który stanowiłby podstawę jego roszczenia i w konsekwencji uprawniał go do żądania stosownych czynności organu administracji.
Zdaniem Sądu interes na który powołała się R. K. - M. w swym wniosku ma jedynie charakter faktyczny, a nie prawny. Przepisy prawa nie przewidują udziału w postępowaniu opartym na przepisach ustawy wdrożeniowej faktycznego autora wniosku o dofinansowanie realizacji projektu. Żaden inny przepis prawa nie może uzasadniać takiego interesu. Interes prawny umożlwiający zainicjowanie i udział w postępowaniu ma jedynie podmiot ubiegający się o dofinansowanie. Oczywiste jest zainteresowanie twórcy projektu co do jego oceny. Pozostaje ono jednak jedynie w sferze interesu faktycznego, który nie upoważnia do udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Podobnie przepisy p.p.s.a. nie przewidują także udziału w postępowaniu w charakterze uczestników osób, które posiadają szczególną wiedzę na temat materii sprawy, o ile nie przysługuje im interes prawny w rozumieniu określonym powyżej. Na marginesie tylko wskazać można ponadto, że przepisy p.p.s.a. uniemożliwiają nawet dopuszczenie w postępowaniu przed sądem administracyjnym dowodów z zeznań świadków lub opinii biegłych.
W tym stanie sprawy Sąd postanowił na podstawie art. 33 §1b p.p.s.a. jak w sentencji postanowienia.