Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi K. W. na uchwałę Rady Powiatu z dnia 28 lutego 2013 r. nr [[...]] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na bezczynność Starosty postanawia przyznać radcy prawnemu G. T. wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w wysokości 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy).
Postanowieniem z dnia 14 maja 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę K. W. na uchwałę Rady Powiatu z dnia 28 lutego 2013 r. nr [[...]].
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Okręgowa Izba Radców Prawnych wyznaczyła na pełnomocnika z urzędu radcę prawnego G. T.
Pełnomocnik skarżącego sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wnosząc o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie tej opinii. Wniosek zawiera oświadczenie, że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie zaś do treści § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.), stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Ponieważ w niniejszej sprawie stawka minimalna określona w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. b powołanego rozporządzenia wynosi 240 zł, to należne wnioskodawcy wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia kasacji przysługuje w wysokości 120 zł.
W myśl § 2 ust. 3 tego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Mając na względzie powyższe, należne wnioskodawcy wynagrodzenie za dokonane czynności przysługuje w wysokości 120 zł, co po podwyższeniu o 23 % stawki podatku od towarów i usług daje stanowi 147,60 zł.
Mając na względzie powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na mocy art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.