Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 12 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Marszałka Województwa [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa [...] a Starostą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku S.S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] w sprawie zmiany zezwolenia na zbieranie odpadów w ramach działalności polegającej na skupie surowców wtórnych postanawia: wskazać Starostę [...] jako organ właściwy w sprawie
Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2020 r. Marszałek Województwa [...] , dalej jako "Marszałek Województwa", wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Starostą [...], dalej jako "Starosta", w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku w sprawie zmiany zezwolenia na zbieranie odpadów w ramach działalności polegającej na skupie surowców wtórnych poprzez wskazanie Starosty jako organu właściwego do rozpoznania przedmiotowego wniosku.
W uzasadnieniu powyższego wniosku Marszałek Województwa wskazał, że pismem z [...] lutego 2020 r., S.S. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą A. [...] wystąpił do Starosty o zmianę wydanej przez tenże organ decyzji z [...] grudnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na zbieranie odpadów w prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej. Starosta uznał się za organ niewłaściwy w sprawie, ponieważ w przypadku prowadzenia w tym samym miejscu przedsięwzięć, z których co najmniej jedno należy do przedsięwzięć wymienionych w ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U z 2020 r. poz. 797 ze zm.), dalej jako "ustawa o odpadach", organem właściwym do wydania zezwolenia na zbieranie odpadów jest marszałek województwa. Starosta przekazał więc wniosek do Marszałek Województwa, który z kolei nie podzielając stanowiska Starosty złożył przedmiotowy wniosek do NSA.
Marszałek Województwa podkreślił, że wniosek z [...] lutego 2020 r. obejmuje żądaniem tylko i wyłącznie zmianę zezwolenia na zbieranie odpadów. Zaznaczył przy tym, że wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu surowców wtórnych pod tym samym adresem, pod którym znajduje się instalacja - stacja demontażu pojazdów. Dalej organ powołując się na art. 3 pkt 6 i 48 p.o.ś., art. 181 p.o.ś., art. 378 ust. 2a pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U z 2019 r. poz. 1396 ze zm.), dalej jako "p.o.ś." oraz art. 41 ustawy o odpadach, wskazał, że należy odróżnić prowadzenie przez przedsiębiorcę instalacji - stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie zawsze znacząco oddziaływujące na środowisko, a zatem objęta właściwością Marszałka od działalności przedsiębiorcy w zakresie skupu złomu, która nie jest przedsięwzięciem zawsze znacząco oddziałującym na środowisko i należy do właściwości starosty. Co istotne działalność prowadzona przez przedsiębiorcę w zakresie skupu surowców wtórnych nie jest w żaden sposób powiązana technologicznie z instalacją w zakresie stacji demontażu. Są to dwie niezależne od siebie działalności, z których każda funkcjonuje samodzielnie, aczkolwiek pod tym samym adresem. Zaakcentował również, że przedsiębiorca złożył dwa niezależne od siebie wnioski dla poszczególnych przedsięwzięć, wniosek w zakresie zmiany decyzji Marszałka Województwa z [...] lipca 2018 r., znak: [...] został wniesiony do Marszałka [...] września 2018 r., zaś wniosek o zmianę decyzji Starosty z dnia [...] grudnia 2014 r. znak: [...] został wniesiony do Starosty w