Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi R.S. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygnaturze II SA/Wa 1081/20 w sprawie ze skargi R.S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...]. kwietnia 2020 r. nr [...]. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
W dniu 7 września 2020 r. (data prezentaty) R.S. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego - za pośrednictwem WSA w Warszawie - skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 1081/20 z jego skargi na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.
Z akt sprawy wynika, że skarga R.S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 8 czerwca 2020 r. Zarządzeniem z dnia 10 czerwca 2020 r. sprawa została zarejestrowana, nadano jej symbol i wyznaczono sędziego sprawozdawcę. Ponadto zarejestrowano wniosek R.S. o przyznanie prawa pomocy przedstawiając akta referendarzowi sądowemu celem rozpoznania wniosku. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 19 czerwca 2020 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Zarządzeniem z dnia 19 czerwca 2020 r. Sąd I instancji zwrócił się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie z prośbą o wyznaczenie dla skarżącego radcy prawnego. Pismem z dnia 3 lipca 2020 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w Warszawie poinformowała Sąd o wyznaczeniu pełnomocnika z urzędu dla skarżącego. Następnie zarządzeniem z dnia 10 lipca 2020 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do wskazania, czy wnosi o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 2 P.p.s.a.
W tych okolicznościach, skarżący złożył skargę na przewlekłość postępowania przed Sądem I instancji. W uzasadnieniu wskazał, że pomimo upływu trzydziestodniowego terminu na rozpoznanie sprawy z zakresu informacji publicznej, sprawa nie została zakończona. Skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania, nakazanie niezwłocznego rozpoznania sprawy i zasądzenie na jego rzecz kwoty 2000 złotych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. z 2018 r., poz. 75, dalej, jako: "ustawa").
Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że jest ona nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.