Zażalenie na postanowienie WSA w Gdańsku w przedmiocie odrzucenia sprzeciwu w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku , nr [...] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Paweł Borszowski (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 26 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 czerwca 2022 r., sygn. akt I SPP/Gd 18/22 w przedmiocie odrzucenia sprzeciwu w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 1 lipca 2019 r., nr [...] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 6 czerwca 2022 r., I SPP/Gd 18/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił sprzeciw A. M., zwanego dalej "Skarżącym", od zarządzenia Starszego Referendarza Sądowego WSA w Gdańsku z 8 marca 2022 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi Skarżącego na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 1 lipca 2019 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia.

Jak wskazano w uzasadnieniu postanowienia, zarządzeniem z 8 marca 2022 r., wniosek Skarżącego o przyznanie prawa pomocy pozostawiono bez rozpoznania, ponieważ w zakreślonym terminie nie uzupełnił jego braku formalnego poprzez złożenie wniosku na urzędowym formularzu PPF.

Od powyższego zarządzenia Skarżący wniósł sprzeciw.

Zarządzeniem z 13 kwietnia 2022 r., doręczonym 5 maja 2022 r. wezwano Skarżącego do usunięcia braku formalnego sprzeciwu poprzez jego podpisanie w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia tego pisma procesowego. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie.

Odrzucając sprzeciw na podstawie art. 259 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi" (j.t. Dz. U z 2019r., poz. 2325), zwanej dalej "p.p.s.a.", Sąd pierwszej instancji uznał, że Skarżący nie uzupełnił braku formalnego sprzeciwu poprzez jego podpisanie.

Na powyższe postanowienie Skarżący wniósł zażalenie twierdząc, że zaskarżone postanowienie "rażąco narusza interes obywatelski i społeczny, powoduje utratę zaufania do władzy publicznej".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

W punkcie wyjścia odnotować należy, że stosownie do treści art. 259 § 1 p.p.s.a., od zarządzeń i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego wymaga uzasadnienia. Zgodnie zaś z treścią art. 259 § 2 p.p.s.a. sprzeciw wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione, a także sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, niezawierający uzasadnienia, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Jak wynika z akt sprawy wniesiony przez Skarżącego sprzeciw obarczony był brakami formalnymi, tj. nie został przez niego podpisany. W konsekwencji zarządzeniem z 13 kwietnia 2022 r., doręczonym 5 maja 2022 r. (czego sam Skarżący nie kwestionuje) wezwano go do usunięcia braku formalnego sprzeciwu poprzez jego podpisanie w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia tego pisma procesowego. Zakreślony termin, jak prawidłowo uznał Sąd pierwszej instancji, upływał 12 maja 2022 r. W tym terminie Skarżący nie wniósł do sądu podpisanego sprzeciwu.

Wobec powyższego, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd pierwszej instancji prawidłowo odrzucił sprzeciw bowiem Skarżący nie uzupełnił jego braków formalnych w wyznaczonym terminie.

Powyższej oceny nie mogą podważyć okoliczności podniesione przez Skarżącego w zażaleniu, bowiem w niniejszym postępowaniu Naczelny Sąd Administracyjny bada jedynie, czy zasadnie (zgodnie z obowiązującymi przepisami) Sąd pierwszej instancji odrzucił wniesiony przez Skarżącego sprzeciw.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1