Dnia 18 sierpnia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Stanisław Bogucki po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosków zawartych w skardze kasacyjnej P. W. 1) o wstrzymanie wykonania decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu z 8 września 2021 r., 2) zawieszenie postępowania kasacyjnego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Bd 110/22 w sprawie ze skargi P. W. na decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 grudnia 2021 r., nr 0401-IEW.4123.15.2021 w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich postanawia: 1) oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu z 8 września 2021 r., 2) oddalić wniosek o zawieszenie postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 29.03.2022 r. o sygn. I SA/Bd 110/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę P. W. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z 8.12.2021 r. o nr 0401-IEW.4123.15.2021, wydaną w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Wyrok ten jest dostępny - podobnie jak inne cytowane w uzasadnieniu orzeczenia - na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Powyższy wyrok zaskarżył skargą kasacyjną w całości skarżący (reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego). Jednocześnie w skardze kasacyjnej zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu z 8.09.2021 r. oraz wniósł na mocy art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z 14.06.1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23 ze zm., dalej: k.p.a) o zawieszenie postępowania do czasu prawomocnego orzeczenia w sprawie karnej toczącej się przed Sądem Okręgowym w Bydgoszczy. Wniósł także o zawieszenie niniejszego postępowania do czasu prawomocnego zakończenia postępowania cywilnego o stwierdzenie nieważności albo ustalenie nieistnienia umowy sprzedaży ewentualnie o orzeczenie o zwrotnym przeniesieniu własności nieruchomości spółki. Rozstrzygniecie niniejszej sprawy zależy w ocenie skarżącego od uprzedniego rozstrzygnięcia w postępowaniu cywilnym prowadzącym do ustalenia właściciela nieruchomości w K..
3. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
3.1. Wniosek skarżącego o wstrzymanie decyzji organu pierwszej instancji nie zasługuje na uwzględnienie. Podkreślenia wymaga, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd, będąca formą tymczasowej ochrony sądowej udzielanej stronie postępowania, stanowi wyjątek od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którą wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności, o których mowa w § 1 cytowanego artykułu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Użyte przez prawodawcę nieostre pojęcia "znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki" wymagają konkretyzacji w dokładnie i wszechstronnie przedstawionych okolicznościach, zobrazowanych przez zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy. Taka konkretyzacja jest obowiązkiem wnioskodawcy. Aby wniosek mógł być rozpatrzony pozytywnie, strona musi go poprzeć stosownymi twierdzeniami i dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania decyzji. Konieczne jest zatem wykazanie we wniosku szczegółowych przyczyn uzasadniających możliwość wystąpienia sytuacji, która spowoduje zajście choćby jednej z przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Argumentacja wniosku o wstrzymanie wykonania aktu musi w sposób przekonujący przedstawiać konkretne relacje między brakiem wstrzymania zaskarżonej decyzji a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 p.p.s.a.