Przepis art. 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ nie ma zastosowania w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji (...) Urzędu Wojewódzkiego (...) w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 1986 r. I SA 1046/85
postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 1986 r. Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę Ryszarda T. i Ireny K. na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu m.st. Warszawy z dnia 30 maja 1985 r. w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, ponieważ skarżący w zakreślonym im terminie tygodniowym od dnia doręczenia wezwania nie uiścili wpisu od skargi. Następnie postanowieniem z dnia 26 lutego 1986 r. Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił wnioski skarżących o zmianę bądź uchylenie postanowienia z dnia 21 stycznia 1986 r. i o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu.
Wymienione na wstępie postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 stycznia 1986 r. zaskarżył Minister Sprawiedliwości rewizją nadzwyczajną wniesioną w dniu 16 lipca 1986 r. Minister Sprawiedliwości zarzucił zaskarżonemu postanowieniu rażące naruszenie prawa, w szczególności art. 204 par. 1 Kpa, art. 369 pkt 5 i art. 133 par. 3 Kpc w związku z art. 211 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./, i wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu do merytorycznego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z akt sprawy wynika, że skarżący ustanowili swoim pełnomocnikiem adwokata. Udzielone mu pełnomocnictwo zostało dołączone już do skargi, którą on sporządził i wniósł. W tej sytuacji do uiszczenia wpisu od skargi powinien być wezwany pełnomocnik skarżących. Wynika to z art. 133 par. 3 zdanie pierwsze Kpc, który to przepis ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym, stosownie do art. 211 Kpa. Tymczasem do uiszczenia wpisu od skargi wezwani zostali sami wnioskodawcy. Wezwanie to zatem dotknięte jest wadliwością. Jej konsekwencją jest to, że wezwanie nie wywołało skutku prawnego, i tygodniowy termin do uiszczenia wpisu od skargi nie zaczął w ogóle biec /por. orzeczenia Sądu Najwyższego: z dnia 26 listopada 1965 r. III CR 265/65 - OSNPG 1966 z. 5-6 poz. 26, z dnia 22 kwietnia 1967 r. I CZ 25/67 - OSNCP 1967 z. 12 poz. 225 i z dnia 4 maja 1972 r. I PZ 26/72 - OSPiKA 1973 z. 4 poz. 79/. Nieuiszczenie przez skarżących wpisu od skargi w tym terminie nie dawało przeto podstawy do odrzucenia skargi /art. 212 zdanie drugie Kpa w związku z art. 16 ust. 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych/.
Jednakże w sprawie wymaga wyjaśnienia, czy mimo to, co powiedziano, zaskarżone postanowienie nie jest w gruncie rzeczy prawidłowe. W postanowieniu z dnia 26 lutego 1986 r. Naczelny Sąd Administracyjny, powołując się na art. 212 Kpa i art. 17 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, wyraził bowiem pogląd, według którego skarga podlegała odrzuceniu, ponieważ wniesiona została przez adwokata i należało od niej pobrać wpis stały, a nie został on uiszczony równocześnie z wniesieniem skargi.
Pomijając kwestię, czy istotnie w sprawie należało pobrać od skargi wpis stały, czy też wpis stosunkowy /por. par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 sierpnia 1980 r. w sprawie wpisu od skarg na decyzje administracyjne - Dz.U. nr 20 poz. 73/, przytoczonego poglądu nie można podzielić.