Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Joanna Kube po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o wymierzenie grzywny [...] s. c. z siedzibą w [...] za nieprzekazanie sądowi skargi z dnia [...] sierpnia 2019 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: 1. odrzucić wniosek, 2. zwrócić skarżącemu kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) uiszczoną tytułem wpisu od wniosku.
A. K. pismem z dnia 19 listopada 2019 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny [...] s.c. z siedzibą w [...] za nieprzekazanie sądowi skargi z dnia [...] sierpnia 2019 r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę na bezczynność tego organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
W uzasadnieniu wniosku wyjaśnił, że wskazaną wyżej skargę doręczono na adres organu w dniu [...]sierpnia 2019 r., zatem do dnia [...] sierpnia 2019 r. powinna zostać przekazana do Sądu, co nie nastąpiło.
W odpowiedzi na wniosek podniesiono, że spółka [...] s.c. nie jest organem publicznym, nie jest również podmiotem wykonującym zadania publiczne i nie dysponuje majątkiem publicznym, w tym nie pobiera dopłat z budżetu państwa do sprzedawanych biletów ulgowych. Nie jest zatem zobowiązana do udostępniania informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a.), sąd odrzuca skargę, jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo jeżeli skarżący nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy albo jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej stroną skarżącą zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie.
Zdolność sądowa przysługuje podmiotom wymienionym w art. 25 p.p.s.a., tj. m.in. osobie fizycznej, osobie prawnej, organowi administracji publicznej albo określonej w przepisach jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.
W literaturze i orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że spółka cywilna nie ma osobowości prawnej ani zdolności prawnej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Jest umownym stosunkiem cywilnoprawnym o charakterze obligacyjnym, na mocy którego wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów, o czym stanowi art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego. Spółka ta jest organizacją wspólników, związanych wspólnością celu gospodarczego i współwłasnością łączną w odniesieniu do zgromadzonego majątku spółki. Co do zasady zatem spółka cywilna nie może być podmiotem praw i obowiązków. Podmiotami takimi w stosunkach, w których spółka ta występuje, są natomiast jej wspólnicy i to im może przysługiwać status strony określonego postępowania. W obowiązującym porządku prawnym występują wyjątkowe regulacje, na mocy których za adresatów obowiązków publicznoprawnych uznaje się spółki cywilne, np. na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku akcyzowym.
Spółka cywilna nie może być zatem stroną postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie, bowiem nie posiada zdolności sądowej.
Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 5 i § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Uiszczony wpis od wniesionej skargi zwrócono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 tej ustawy. Przepis ten stanowi, że Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego do dnia rozpoczęcia rozprawy.