Dnia 29 września 2017 roku Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi - Wydział II - Leszek Foryś po rozpoznaniu w dniu 29 września 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A.S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych postanawia 1/ umorzyć postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2/ przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego poprzez ustanowienie adwokata lf
II SO/Łd 22/17
Uzasadnienie
A.S. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych.
Jak wynika ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżący prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Aktualnie przebywa w zakładzie karnym i nie osiąga żadnych dochodów. Oświadczył także, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem i radcą prawnym.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Problematyka zwolnienia od kosztów sądowych uregulowana jest w Rozdziale 3 Działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), dalej p.p.s.a. W art. 239 tego aktu określony został krąg podmiotów podlegających zwolnieniu od kosztów sądowych z mocy ustawy. Zgodnie z pkt 1 lit. a) powołanego przepisu, strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Przedmiotem skargi w niniejszym postępowaniu są świadczenia alimentacyjne. Stąd też spełnione zostały warunki przewidziane w art. 239 pkt 1 lit. a) wskazywanej ustawy, a skarżący z mocy ustawy korzysta już ze zwolnienia od konieczności ich poniesienia. Z tego też względu postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu jako zbędne.
Z kolei w myśl art. 262 p.p.s.a. przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego za zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Stosownie do przepisów art. 243 § 1 i art. 246 § 1 ww. ustawy osobie fizycznej przyznaje się, na jej wniosek, prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym i majątkowym. Zgodnie zaś z art. 245 § 3 prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje m.in. tylko ustanowienie adwokata.
Mając na uwadze sytuację osobistą i materialną przedstawioną przez skarżącego, za uzasadnione należy uznać przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy w części poprzez ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata. Strona w sposób dostateczny wykazała, że zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 1 i 2.
Wobec powyższego, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 245 § 3 oraz art. 249a w zw. z art. 239 pkt 1 lit. a) i art. 262 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
lf