Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.S. na bezczynność Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie konkursu na stanowisko [...] w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego postanawia -odrzucił skargę -
Powołany przez Szefa Służby Cywilnej zespół konkursowy do przeprowadzenia konkursu na stanowisko [...] w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego, po przeprowadzeniu postępowania konkursowego, uchwałą z dnia [...] października 2003 r. wskazał kandydata na to stanowisko
Pismem z dnia 23 grudnia 2003 r. A.S. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Szefa Służby Cywilnej. W skardze zarzucił, że organ ten nie wydał decyzji w przedmiocie konkursu. Domagał się ponadto zobowiązania Szefa Służby Cywilnej do przeprowadzania postępowania konkursowego na przedmiotowe stanowisko i inne stanowiska w służbie cywilnej.
W odpowiedzi na skargę Szef Służby Cywilnej wniósł ojej odrzucenie. Wyraził on pogląd, że zawarte w skardze zarzuty dotyczące ukrywania materiałów konkursowych, przeprowadzania konkursu z naruszeniem norm itd. są zbyt ogólnikowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, iż stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 z późn. zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W związku z powyższym właściwym w sprawie przedmiotowej skargi jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
A.S. zarzucił Szefowi Służby Cywilnej bezczynność polegającą na niewydaniu decyzji administracyjnej po przeprowadzeniu postępowania konkursowego na stanowisko [...] w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego.
Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia określonych działań, nie podejmuje ich w terminie określonym przez przepisy prawa. Zarzut bezczynności jest zatem zasadny wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma bowiem na celu spowodowanie podjęcia przez organ administracji publicznej przewidzianych prawem działań aktu. Jednak korzystanie z tego środka jest niedopuszczalne wtedy, gdy przed wniesieniem skargi na bezczynność stronie doręczono już orzeczenie organu.
Należy zauważyć, że w piśmie z dnia 10 maja 2004 r. precyzującym skargę A.S. wskazał, iż skarży "stanowisko/decyzję Szefa Służby Cywilnej zawarte w piśmie [...] z dnia [...] grudnia 2003 r.".
Nie budzi wątpliwości, że rozstrzygnięcie wydane przez Szefa Służby Cywilnej jest decyzją administracyjną (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2001.02.14 lutego 2001r., sygn. akt. II SA 2908/00, Pr. Pracy 2001/4/42).
Skoro więc przed złożeniem skargi organ wydał decyzję i decyzja ta została A.S. doręczona, to skargę należało uznać za niedopuszczalną (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 1987r., sygn. akt IV SAB 14/86, ON SA 1/87 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 1999r. w sprawie II SAB 190/99, niepublikowane).
W takim stanie sprawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji.