Dnia 27 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia NSA - Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. F. na bezczynność Marszałka Województwa [...] w przedmiocie sprzedaży lokalu mieszkalnego postanawia odrzucić skargę
K.F. pismem z dnia (...( wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. skargę na bezczynność Marszałka Województwa w przedmiocie sprzedaży lokalu mieszkalnego numer (...(, położonego w S. przy ul. (...(.
Opisując stan faktyczny sprawy, skarżąca wskazała, że w dniu (...( jej matka - E.F., wystąpiła z wnioskiem o sprzedaż wskazanego powyżej lokalu mieszkalnego. E.F. zmarła w dniu (...(, zaś skarżąca jest jej spadkobierczynią. Do daty niniejszej skargi postępowanie zainicjowane wnioskiem E.F. nie zostało zakończone. Skarżąca wskazała także, że w dniu (...( wniosła zażalenie na bezczynność Marszałka Województwa do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S., które postanowieniem z (...( uznało zażalenie za nieuzasadnione i odmówiło wyznaczenia terminu do załatwienia sprawy. Kolegium uznało bowiem, że Marszałek Województwa podejmował w przedmiotowej sprawie działania, które uniemożliwiają postawienie zarzutu bezczynności, a ponadto podzieliło interpretację przepisów prawa cywilnego, dokonaną przez Marszałka.
W ocenie skarżącej, stanowisko Kolegium wyrażone w powołanym powyżej postanowieniu jest oczywiście błędne, zaś odmowa wyznaczenia terminu do rozpoznania wniosku o sprzedaż lokalu narusza jej prawnie chroniony interes. Skarżąca jest bowiem uprawniona do nabycia przedmiotowego lokalu na preferencyjnych warunkach określonych w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603), jak i uchwały Rady Miasta Szczecina z (...(. Bezczynność Marszałka Województwa polegająca na odmowie wydania decyzji administracyjnej, potwierdzającej ustawowo określone prawa skarżącej, narusza zaś przepisy art. 12 oraz art. 35 i nast. K.p.a.
Skarżąca podniosła, że przewlekle prowadzone czynności faktyczne, polegające w szczególności na ewidencjonowaniu zasobów nieruchomości, przygotowywaniu decyzji podziałowych, nie mogą stanowić prawnie skutecznej podstawy odmowy wydania decyzji, a tym samym nie usprawiedliwiają wieloletniej bezczynności organu pierwszej instancji, zwłaszcza, że do daty niniejszej skargi nie zostało wydane postanowienie zawieszające postępowanie do czasu rozstrzygnięcia jakiegoś zagadnienia wstępnego. Zdaniem skarżącej, brak jest prawnych przeszkód do wydania wnioskowanej decyzji o sprzedaży lokalu. Zakwestionowała ona stanowisko organu pierwszej instancji, że możliwym jest wyłącznie jednoczesna sprzedaż wszystkich lokali znajdujących się w budynkach położonych na terenie nieruchomości obejmującej w szczególności lokal będący przedmiotem postępowania, którego dotyczy jej skarga. Przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 90, poz. 903 ze zm.) przewidują bowiem możliwość sukcesywnego wyodrębniania odrębnej własności poszczególnych lokali w nieruchomości budynkowej, o ile spełniają one kryterium samodzielności. W rozpatrywanej sprawie, lokal będący przedmiotem postępowania bez wątpliwości spełnia powyższe kryterium samodzielności. Organ prowadzący postępowanie nie ma zatem uprawnienia do wstrzymywania rozpatrzenia wniosku do czasu uregulowania stanu prawnego innych lokali.