Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 lutego 2013r. sprawy ze skargi P. P. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić stronie skarżącej uiszczony wpis od skargi w kwocie 100 zł (słownie: sto złotych).
W dniu 27 grudnia 2012r. P. P., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł skargę na bezczynność Wójta Gminy w rozpatrzeniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Do skargi został załączony wydruk wiadomości e-mail z dnia 30 listopada 2012r., w której skarżący zwrócił się o przekazanie wyszczególnionych danych dotyczących wydanych decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej za lata 2011 i 2012.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy, reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł o jej oddalenie. Wyjaśniono, że dołączony do skargi wniosek o udostępnienie informacji publicznej nie wpłynął do Urzędu Gminy. Zauważono, że dołączony do skargi wydruk w żaden sposób nie potwierdza faktu otrzymania wniosku przez pracownika Urzędu Gminy obsługującego skrzynkę e-mail: "[...]"W przypadku otrzymania takiego maila, zgodnie z obowiązującą w Urzędzie procedurą załatwiania spraw, sprawie winien zostać nadany bieg. Brak odpowiedzi na wniosek, jak również brak informacji skarżącego o jakiejkolwiek reakcji organu administracyjnego winien prowadzić do uznania, iż wniosek ten nie wpłynął do Urzędu Gminy. W konsekwencji brak działania organu administracji nie uzasadnia zarzutu bezczynności.
Pismem z dnia 24 stycznia2013r. Sąd wezwał skarżącego do ustosunkowania się, w terminie 7 dni, do twierdzeń organu oraz złożenia potwierdzenia odbioru lub potwierdzenia przeczytania przez adresata e-maila strony.
W odpowiedzi pismem z dnia 4 lutego 2013r. skarżący cofnął skargę i poinformował, że wypowiedział pełnomocnictwo radcy prawnemu. Wniósł o zwrot uiszczonego wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a"), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Zgodnie z art. 60 wskazanej ustawy skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie wniesionej do sądu skargi oznacza rezygnację strony z kontynuowania postępowania sądowoadminstracyjnego i stanowi ono urzeczywistnienie zasady dyspozycyjności, umożliwiającej stronie rozporządzanie przedmiotem tego postępowania w ramach przysługujących jej na mocy obowiązujących przepisów uprawnień procesowych
(por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, s. 159). Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W rozpoznawanej sprawie Sąd nie dopatrzył się zaistnienia przesłanek kwalifikujących cofnięcie skargi jako niedopuszczalne.
W tym stanie rzeczy cofnięcie skargi należało uznać za dopuszczalne i dlatego postępowanie sądowe należało umorzyć, na podstawie cytowanego art. 161 § 1 pkt 1p.p.s.a..
O zwrocie wpisu od skargi orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 w/w ustawy.