Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 23 października 2013r., sygn. akt II SAB/Lu 629/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zawiesił - na podstawie art. 125 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016r., poz.718 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. - postępowanie w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej - w związku z brakiem informacji gdzie i pod jakim adresem obecnie przebywa lub może przebywać skarżący, który w dniu wniesienia skargi w niniejszej sprawie odbywał karę pozbawienia wolności do dnia 18 czerwca 2013r. w Areszcie Śledczym .

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Postępowanie podlega umorzeniu na podstawie art. 130 § 1 P.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 15 sierpnia 2015r., mającym zastosowanie w niniejszej sprawie na mocy art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2015r., poz. 658)

Zgodnie z powołanym przepisem art. 130 § 1 P.p.s.a. (...) sąd umorzy postępowanie zawieszone (...) z przyczyn wskazanych w art. 125 § 1 pkt 3 P.p.s.a., jeżeli wniosek o podjęcie nie został zgłoszony w ciągu trzech lat od daty postanowienia o zawieszeniu.

Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, bowiem od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania z powodu braku informacji gdzie i pod jakim adresem obecnie przebywa lub może przebywać skarżący, tj. od 23 października 2013 r., upłynęły już ponad trzy lata.

Z tych względów orzeczono, jak w sentencji

Strona 1/1