Sprawa ze skargi na bezczynność Starosty Powiatowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Niecikowski Sędziowie WSA Wojciech Jakimowicz / spr. / AWSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2007 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o. o. z siedzibą w W. na bezczynność Starosty Powiatowego w [...] postanawia skargę odrzucić WSA/post. l - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

W dniu 28 maja 2007 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skarga "A" Sp. z o.o. z siedzibą w W. reprezentowanej przez radcę prawnego M. M. na bezczynność Starosty [...] w sprawie wniosku o zatwierdzenie projektu budowlanego i wydania decyzji zezwalającej na budowę inwestycji pn.: "rozbudowa stacji bazowej telefonii komórkowej [...] zlokalizowanej na terenie Zakładu Karnego w L. na działce o nr ewid. "1" wraz z istniejącą ramą oraz montaż nowych urządzeń telekomunikacyjnych na nowej ramie mocowanej do istniejącej konstrukcji wsporczej".

Zgodnie z brzmieniem art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz.1270) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Na skutek wniosku "A" Sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 9 lutego 2007 r. zostało wszczęte jurysdykcyjne postępowanie administracyjne w sprawie udzielenia pozwolenia na rozbudowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...], do którego to postępowania mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego.

Z treści art. 37 § 1 k.p.a. wynika, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. lub ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Zażalenie, o jakim mowa w art. 37 § 1 k.p.a., jest środkiem zaskarżenia przewidzianym w art. 52 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który skarżący musi wyczerpać, by móc skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego, pod warunkiem wszakże że, jak stanowi art. 52 § 1 omawianej ustawy, środek ten przysługiwał stronie w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Art. 37 § 1 k.p.a. przewiduje taki środek zaskarżenia w przypadku bezczynności organu, gdy nad organem pozostającym w bezczynności jest organ administracji publicznej wyższego stopnia w rozumieniu k.p.a. (por. postanowienie NSA z dnia 6 lipca 2006 r., I OSK 480/06, LEX nr 188512, wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 czerwca 2005 r., VII SA/Wa 1128/04, LEX nr 179066). Jak stanowi art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. jedn.: Dz.U. z 2006 r., nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) organem administracji architektoniczno-budowlanej wyższego stopnia w stosunku do starosty będącego organem administracji architektoniczno-budowlanej jest wojewoda.

Jak wynika z akt sprawy oraz stanowiska strony skarżącej zaprezentowanego w skardze do sądu administracyjnego, jak i piśmie procesowym z dnia 26 lipca 2007 r. skarżący nie złożył zażalenia na bezczynność Starosty [...] do właściwego wojewody. Charakteru zażalenia na bezczynność nie ma zwłaszcza pismo strony skarżącej z dnia 28 marca 2007 r. adresowane do Starosty [...], a nie do właściwego nad nim organu wyższego stopnia. Pismo to jest wyłącznie wezwaniem organu pierwszej instancji do wydania decyzji administracyjnej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, należy stwierdzić, że strona skarżąca nie zrealizowała przed wniesieniem skargi do Sądu wyżej wskazanego ustawowego wymogu złożenia zażalenia na bezczynność Starosty [...] do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Tym samym nie zostały wyczerpane przez skarżącą środki zaskarżenia, co powoduje, że skarga jest niedopuszczalna i jako taka nie daje podstaw do merytorycznego rozpoznania sprawy bezczynności organu administracji publicznej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., nr 153, poz.1270), który stanowi, iż sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż określone w art. 58 § 1 pkt 1- 5 cytowanej ustawy.

Strona 1/1