Stosownie do art. 245 § 1 ustawy ppsa prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowieni adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3 ). Stosownie natomiast do art. 246 § 1 pkt 2 przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, jeżeli osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Przedstawiona regulacja obliguje Sąd do przyznania prawa pomocy w określonym zakresie, w przypadku stwierdzenia spełnienia przez wnioskodawczynię przesłanek określonych w § 1 art. 246 ustawy ppsa. Ciężar dowodu okoliczności wskazujących na brak możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania spoczywa jednak na stronie ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy. Zauważyć też trzeba, że wyjątkowy charakter tej instytucji powoduje, że jest ona stosowana tylko w przypadkach osób, które istotnie nie posiadają możliwości finansowych pokrycia kosztów postępowania. Do osób tych można zaliczyć osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia, bądź też środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe. Chodzi zatem o sytuację, gdy posiadane środki są na tyle skromne, że uiszczenie kosztów spowoduje uszczerbek w wydatkach na zaspokojenie najniezbędniejszych potrzeb strony i jej rodziny.
Nadto strona ma obowiązek we wniosku podać precyzyjnie informacje odpowiadające prawdzie, które umożliwią ustalenie rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawczyni. Jeżeli zawarte we wniosku oświadczenia nie są w tym zakresie wystarczające lub budzą wątpliwości, to zgodnie z art. 255 ustawy ppsa strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Niedopełnienie w całości lub w części obowiązku złożenia dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów uzasadnia oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy (por. J.P. Tarno Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi Komentarz, wyd. 2 LexisNexis, Warszawa 2006, str. 527). W konsekwencji do uwzględnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy nie wystarczy ogólnikowe twierdzenie o trudnej sytuacji finansowej skarżącej strony, gdyż strona musi udzielić wyczerpujących informacji, które umożliwią ocenę jej stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz uprawdopodobnią jej trudną sytuację materialną.
W rozpatrywanej sprawie należało z jednej strony uwzględnić wysokość kosztów postępowania, jakie strona musi ponieść, a które na tym etapie postępowania wynoszą 100 zł - koszt wpisu sądowego, a z drugiej jej sytuację finansową, na którą składa się oprócz uzyskiwanego dochodu również posiadany majątek.
Uwzględniając powyższe okoliczności Sąd doszedł do przekonania, że sytuacja majątkowa wnioskodawcy uzasadnia przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, tj. zwolnienie od kosztów sądowych. W takim zakresie strona wnioskowała o pomoc.
Oceniając bieżącą sytuację materialną strony, uwzględnić należało, że skarżący prowadzi gospodarstwo domowe wraz z matką, która jest niezdolna do samodzielnej egzystencji. Utrzymują się z jej renty wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym w wysokości [...] zł brutto. Za wiarygodne należało uznać oświadczenia skarżącego o jego wydatkach związanych z utrzymaniem jego i jego rodziny dlatego też Sąd uznał, że skarżący znajduje się w trudnej sytuacji materialnej i nie posiada środków majątkowych, które umożliwiałyby mu poniesienie pełnych kosztów postępowania, a uzyskiwany dochód niewątpliwie pozwala na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb skarżącego.
Z tego względu, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 260 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji.