Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Paulina Paczkowska po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. K. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. S. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku właściwości miejscowej do rozpatrzenia wniosku o zawarcie umowy najmu lokalu postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. K. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług - łącznie kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 4 lipca 2017 r. przyznano skarżącemu M.S. prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku właściwości miejscowej do rozpatrzenia wniosku o zawarcie umowy najmu lokalu.
Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego r. pr. M. K.
Wyznaczony pełnomocnik wziął udział w rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w dniu 23 lutego 2018 r. i złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty nie zostały opłacone w całości ani też w części.
Wyrokiem z dnia 23 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził wydanie zaskarżonej uchwały z naruszeniem prawa.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie natomiast do art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715) - dalej jako "rozporządzenie".
W myśl § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz
2) niezbędne i udokumentowane wydatki radcy prawnego ustanowionego z urzędu.
Natomiast w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
Opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi reguluje Rozdział 4 rozporządzenia. Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia, opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie, tj. w takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 240 zł. W myśl zaś § 4 ust. 3 rozporządzenia opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik z urzędu skarżącego został wyznaczony pełnomocnikiem przed Sądem I instancji. Pełnomocnik wziął udział w rozprawie w dniu 23 lutego 2018 r., oraz złożył wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczając, że koszty nie zostały opłacone ani w całości ani w części.
Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów oraz uwzględniając charakter sprawy, postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia w kwocie 240 zł, podwyższone o kwotę 55,20 zł stanowiącą stawkę 23 % podatku od towarów i usług, co łącznie stanowi kwotę 295,20 zł.
Z tych względów, na podstawie art. 250 § 1 p.p.s.a. i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. "c" oraz § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia, orzeczono jak w postanowieniu.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.).