Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Werpachowska po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi małoletniego S. Z. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego D. Z. oraz D. Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: odrzucić skargę D. Z.
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] lutego 2017 r., po rozpatrzeniu wniosku D. Z. z dnia 5 stycznia 2017 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej renty rodzinnej w drodze wyjątku dla małoletniego S. Z., utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] o odmowie przyznania świadczenia w drodze wyjątku.
D. Z. pismem z dnia 3 marca 2017 r. działając w imieniu własnym oraz jako przedstawiciel ustawowy małoletniego S. Z. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...].
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi D. Z. jako wniesionej na akt, na który skarga nie służy, przed wyczerpaniem toku instancji. W uzasadnieniu organ wskazał, że nie wydano żadnej decyzji odnoszącej się do uprawnień skarżącej do renty w drodze wyjątku po zmarłym mężu. W obiegu prawnym nie funkcjonuje żaden akt kierowany do skarżącej jako wdowy po W. Z., na który służyłaby skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, bowiem na decyzję z dnia [...] grudnia 2016 r. nie służył taki środek zaskarżenia, zaś decyzja z dnia [...] lutego 2017 r. nie jest kierowana do D. Z. jako wdowy i nie dotyczy jej własnych uprawnień do renty rodzinnej po zmarłym.
Pełnomocnik organu w piśmie z dnia 19 czerwca 2017 r. podtrzymał wniosek o odrzucenie skargi D. Z., wskazując, że skarżąca nie występowała o świadczenie dla siebie jako wdowy. Kwestia świadczenia dla niej samej pojawiła się na etapie wnoszonej przez nią skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - zwanej dalej "P.p.s.a.", uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała ona udział w postępowaniu administracyjnym.
Interes prawny do wniesienia skargi należy odróżnić od interesu faktycznego. Oparcie legitymacji skargowej na kryterium interesu prawnego oznacza, że ze skargą może wystąpić co do zasady podmiot, który ma oparty na normach prawa administracyjnego materialnego lub procesowego interes prawny w przeprowadzeniu sądowej kontroli zgodności z prawem konkretnego aktu. Skarga może zatem dotyczyć tylko "własnej sprawy administracyjnej" określonego podmiotu, rozumianej jako przewidzianą w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot nie podporządkowany organizacyjnie temu organowi.