Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2014 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata J. G. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną sportową postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J. G. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.
Adwokat J. G., pismem z dnia 20 grudnia 2013 r., złożył w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego, udzielonego skarżącemu K. S. z urzędu, w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Oświadczył jednocześnie, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Adwokat J. G. został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego, w niniejszej sprawie, w postępowaniu przed sądem I instancji.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461), zwanym dalej rozporządzeniem.
Z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej skarżącemu w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji, należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty, wynosi 50% stawki minimalnej, określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli adwokat prowadził daną sprawę w pierwszej instancji.
Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", to jest takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, albo adwokat nie sporządził skargi i nie brał udziału w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 240 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie pomoc udzielona skarżącemu w II instancji, za którą należy się pełnomocnikowi wynagrodzenie, polegała na udziale w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 17 grudnia 2013 r., w sprawie o sygn. akt II OSK 1816/12.
Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 50% z 240 zł, czyli 120 zł i powinno być podwyższone o kwotę 27,60 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 147,60 zł.
Ponadto adwokat, stosownie do § 20 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w związku z art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. c w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).