Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na pismo Dyrektora Departamentu [...]Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lipca 2005r. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej p o s t a n a w i a - odrzucić skargę -
W dniu 20 września 2005r. B. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, skargę na, jak wskazał, czynność z dnia 7 lipca 2005 r. odmawiającą dostępu do informacji publicznej. Powołanemu pismu skarżący zarzucił naruszenie art. 61 ust. 1 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) w zw. z art. 251 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.).
W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy wniósł o jej oddalenie wskazując, że tak przepisy ustawy - Prawo własności przemysłowej, jak i przepisy Kpa mają charakter przepisów szczególnych względem regulacji zawartej w ustawie o dostępie do informacji publicznej, a zatem treść pisma z dnia 7 lipca 2005r. skierowanego do skarżącej z informacją, że przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej w jej sprawie nie mają zastosowania była prawidłowa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Kontrola ta - stosownie do treści § 2 powołanego przepisu - sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.
W myśl zaś art. 3 § 2 pkt 1 - 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne,
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. inne niż określone w pkt 1 - 3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, oraz na bezczynność organów w wyżej wymienionych przypadkach.
W rozpatrywanej sprawie kluczowe znaczenie ma przepis art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, który stanowi, że przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi oraz przepis art. 16 tej ustawy, zgodnie z którym odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji publicznej w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następuje w drodze decyzji. Z zestawienia powyższych przepisów wynika bowiem, że w sytuacji, gdy wnioskodawca żąda udzielenia takich informacji publicznych w stosunku do których tryb dostępu odbywa się na odrębnych zasadach, organ nie ma obowiązku wydawania decyzji o odmowie udzielenia informacji lecz zawiadamia jedynie wnoszącego pismo, iż żądane dane nie mieszczą się w pojęciu objętym przedmiotową ustawą (por. Małgorzata Jaśkowska "Dostęp do informacji publicznych" , Wyd. "Dom Organizatora", Toruń 2002, str. 67).
Skoro zatem w niniejszej sprawie tryb dostępu do informacji publicznej regulowany jest przepisami odrębnych ustaw, tzn. ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo własności przemysłowej, to w ocenie Sądu organ prawidłowo posłużył się formą pisma skierowanego do strony (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2002r. sygn. akt II SA 2867/02, Monitor Prawniczy z 2003r. nr 4, poz. 148 ).
Z kolei pismo informacyjne Dyrektora Departamentu [...]Urzędu Patentowego z dnia 7 lipca 2005r., które B. K. uczynił przedmiotem skargi, nie stanowi decyzji administracyjnej, ani też innego aktu bądź czynności podlegającej zaskarżeniu do sądu administracyjnego, a w konsekwencji skarga na powyższe pismo - jako niedopuszczalna - powinna ulec odrzuceniu.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji.