Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia dokumentów postanawia: -przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych-
P. G. wnioskiem z dnia 25 maja 2010 r. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Na podstawie informacji przedstawionych w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz w oparciu o uprzednio złożone przez skarżącego, na wezwanie z dnia 19 marca 2010 r., dokumenty źródłowe (postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2010 r., sygn. akt jw., ustanowiono dla skarżącego adwokata z urzędu) ustalono, co następuje.
Skarżący pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz trójką małoletnich dzieci (w tym jednym o orzeczonej niepełnosprawności od urodzenia).
Źródłem utrzymania rodziny skarżącego jest prowadzona przez niego działalność gospodarcza oraz najem lub dzierżawa i z tych tytułów w roku podatkowym 2008 r. skarżący uzyskiwał średni dochód miesięczny w wysokości ok. 2700 zł netto, a w roku następnym dochód ten wyniósł ok. 1160 zł netto.
Skarżący przedstawił umowę kredytu na kwotę 10.000 zł brutto z wysokością miesięcznej raty na kwotę 331 zł i z końcowym terminem spłaty określonym na dzień 14 lipca 2012 r. Nadto złożył dokument ugody zawartej z dostawcą gazu, w której zobowiązał się do spłaty zaległych należności na jego rzecz w trzech ratach, każda w wysokości 1059 zł, z płatnością ostatniej ustaloną na dzień 1 czerwca 2010 r.
Poza tym skarżący złożył wyciąg z posiadanego rachunku bankowym za okres od 1 stycznia 2010 r. do 25 marca 2010 r., z którego wynika, że stan otwarcia i zamknięcia rachunku, mimo wysokich wpływów (5652, 45 zł w styczniu, 7315 zł w lutym i 6525, 56 zł w marcu), w każdym miesiącu jest ujemny i wynosi co najmniej 4000 zł.
Dodatkowo skarżący złożył kopię wyroku Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] lutego 2010 r. sygn. akt [...], mocą którego wymierzono jego żonie grzywnę w wysokości 50 stawek dziennych przy wysokości jednej stawki określonej na 20 zł i orzeczono nawiązkę w wysokości 20000 zł.
Z kolei, we wniosku z dnia 25 maja 2010 r. P. G. oświadczył, że, po odliczeniu od osiąganego dochodu wszystkich wydatków związanych z opisanymi powyżej zobowiązaniami, na bieżące utrzymanie pięcioosobowej rodziny pozostaje kwota 1900 zł netto.
W myśl zaś art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej powoływana jako ppsa), prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Podstawą oceny dopuszczalności przyznania prawa pomocy jest bowiem rzeczywista sytuacja materialna w gospodarstwie domowym osoby ubiegającej się o przyznanie takiego prawa.
Co prawda w niniejszej sprawie wykazane wpływy na rachunku bankowym skarżącego wahają się w przedziale od 5000 do 7000 zł, niemniej jednak skarżący udokumentował, że ponosi wysokie straty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w 2008 r. 32818,35 zł, a w 2009 r. 22140,35 zł), a na jego utrzymaniu pozostaje niepracująca żona i trójka małoletnich dzieci, w tym wymagający stałej opieki syn (dokumentacja medyczna i orzeczenia o niepełnosprawności - w aktach).
Jednocześnie skarżący wykazał, że osiągany dochód podlega znaczącemu zmniejszeniu z uwagi na zaległości z tytułu opłat za gaz, spłatę kredytu i zobowiązanie wynikające z wyroku sądu.
To zaś oznacza, że skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W związku z tym należy uznać, że zostały spełnione określone w art. 246 § 1 ppsa przesłanki obligujące do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 oraz art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, postanowiono jak sentencji.