Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie opróżnienia kwatery tymczasowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Paulina Paczkowska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi L. R. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia kwatery tymczasowej postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata M. P. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług - łącznie kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 8 lutego 2017 r. przyznano skarżącemu L. R. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia kwatery tymczasowej.

Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego adwokata M. P.

Pismem z dnia 8 maja 2017 r. pełnomocnik skarżącego z urzędu wniósł o zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia postępowania z wniosku o zmianę decyzji. Ponadto pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz o zasądzenie kosztów postępowania oświadczając, że koszty te nie zostały uiszczone ani w całości ani w części.

Na rozprawie w dniu 10 listopada 2017 r. stawił się adw. P. P. z substytucji pełnomocnika ustanowionego z urzędu - adw. M. P. Pełnomocnik poparł skargę.

W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:

Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a.") wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stosownie natomiast do art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. do czynności referendarza sądowego w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy należy wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714 ze zm.) - dalej jako "rozporządzenie".

W myśl § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:

1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz

2) niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu.

Natomiast w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

Opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi reguluje Rozdział 4 rozporządzenia. Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia, opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie, tj. w takiej, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 240 zł. W myśl zaś § 4 ust. 3 rozporządzenia opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.

W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik z urzędu skarżącego został wyznaczony pełnomocnikiem przed Sądem I instancji. Pełnomocnik złożył pismo procesowe, w którym wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczając, że koszty nie zostały opłacone ani w całości ani w części. Ponadto na rozprawie w dniu 10 listopada 2017 r. stawił się adw. P.P. z substytucji adw. M. P. ustanowionego z urzędu, który poparł skargę.

Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów oraz uwzględniając charakter sprawy, postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia w kwocie 240 zł, podwyższone o kwotę 55,20 zł stanowiącą stawkę 23 % podatku od towarów i usług, co łącznie stanowi kwotę 295,20 zł.

Z tych względów, na podstawie art. 250 § 1 p.p.s.a. i art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 p.p.s.a. w związku z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. "c" oraz § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia, orzeczono jak w postanowieniu.

Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.).

Strona 1/1