Starszy Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego A. K. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego A. K. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100), w tym tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.
Radca prawny A. K. został wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego w niniejszej sprawie w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (k- 36 akt sądowych).
W nadesłanym do Sądu piśmie z dnia 15 lutego 2017 r. pełnomocnik skarżącego wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu. Oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone ani w całości ani w części (k-52).
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie to jest przyznawane przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu, określonym w przepisach art. 258-261 tej ustawy.
Na wstępie należy podnieść, iż z dniem 01 stycznia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1805) i z tym dniem rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490, t. j.) przestało obowiązywać.
W nowym rozporządzeniu znalazł się zapis § 22 mówiący, iż do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Bezspornym jest, iż przedmiotowa sprawa zakończyła się wydaniem w dniu 30 marca 2017 r. wyroku, a skoro tak to do wyliczenia kosztów pomocy świadczonej przez radcę prawnego A. K. należało zastosować stawki przyjęte w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.
Stosownie do treści § 14 ust. 1 pkt c stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie wynoszą 480 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie udzielona skarżącemu pomoc prawna polegała na przejrzeniu akt sprawy, oraz udziale w rozprawie w dniu 30 marca 2017 r.
Mając na uwadze niezbędny nakład pracy pełnomocnika i opisane wyżej czynności podjęte w sprawie należało uznać, że opłata wynagrodzenia w wysokości 240 zł (50 % opłaty maksymalnej) jest adekwatna do udziału radcy prawnego w niniejszym postępowaniu. Stawka ta zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (23 %), czyli o kwotę 55,20 złotych co daje kwotę 295,20 złotych.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. oraz stosownie do § 14 ust. 1 lit c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w związku z § 22 rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r.
w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, postanowiono, jak w sentencji.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).