Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2018 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku K. S. o przywrócenie terminu do przedłożenia jednego odpisu skargi w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania rozgraniczeniowego - postanawia - odmówić przywrócenia terminu.
Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie umorzenia postępowania rozgraniczeniowego. Przyczyną powyższego był fakt, iż skarżąca nie przedłożyła jednego odpisu skargi.
Zażalenie K. S. na to orzeczenie zostało odrzucone postanowieniem tut. Sądu z dnia 2 października 2017 r. Z kolei, postanowieniem z dnia 1 grudnia 2017r. sygn. akt I OZ 1715/17 Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) oddalił zażalenie K. S. na ostatnio wymienione postanowienie tut. Sądu z dnia 2 października 2017r.
W dniu 4 maja 2018 r. do tut. Sądu wpłynęło pismo K. S. datowane 2 maja 2018 r. i nadane w urzędzie pocztowym w tym ostatnim dniu, w którym wymieniona wniosła o przywrócenie terminu, wskazując na brak winy w jego uchybieniu. Podniosła, że wezwanie Sądu podczas, gdy pracowała "w polu" odebrał jej wnuk, który jednakże przez zapomnienie nie przekazał jej powyższej korespondencji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności Sąd wskazuje, że pismo skarżącej z dnia 2 maja 2018r. uznał za wniosek o przywrócenie terminu do przedłożenia odpisu skargi datowanej 20 czerwca 2017 r. Strona zmierza bowiem do merytorycznego rozpoznania sprawy, która zakończyła się postanowieniem o odrzuceniu skargi z uwagi na brak jednego jej odpisu.
Następnie, Sąd wskazuje, że przyjął zachowanie przez K. S. siedmiodniowego terminu na wystąpienie z przedmiotowym wnioskiem. W świetle bowiem art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jako początek biegu wskazanego terminu Sąd uznał dzień doręczenia K. S. pisma z Wydziału Informacji Sądowej Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 kwietnia 2018 r. (nr [...]), w którym pouczono wymienioną o możliwości wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie uchybionego terminu. Sąd przyjął na korzyść wnioskodawczyni, że datą doręczenia tego pisma jest 27 kwietnia 2018 r., zgodnie z adnotacją wymienionej na jego kserokopii, dostarczonej razem z wnioskiem.
Należy jeszcze wskazać, że zgodnie z brzmieniem art. 87 § 4 P.p.s.a., skarżąca równocześnie ze złożonym wnioskiem dokonała czynności, co do której uchybiła wcześniej terminowi tj. nadesłała odpis jej skargi z dnia 20 czerwca 2017 r.
Ustalenie spełnienia wskazanych wyżej warunków z powołanego wyżej art. 87 § 1 i § 4 P.p.s.a. umożliwiło merytoryczne rozpoznanie wniosku strony. W świetle art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Wedle zaś art. 87 § 2 P.p.s.a., w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.