Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. A. Ł. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z tytułu sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 sierpnia 2013 r. sygn. akt II SA/Rz 559/13 oddalającego skargę J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia przyznać pełnomocnikowi skarżącego adw. A. Ł. kwotę 221,40 zł. (dwieście dwadzieścia jeden złotych 40/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, na które składa się należna tytułem wynagrodzenia opłata w wysokości 180 zł. i naliczone od niej 23 % podatku od towarów i usług, tj. 41,40 zł.
Wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2013 r. sygn. akt j.w. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. Nr [...], zaś postanowieniem referendarza sądowego tegoż Sądu z dnia 8 października 2013 r. - w wyniku rozpoznania złożonego przez niego wniosku - przyznano mu prawo pomocy obejmujące ustanowienie adwokata, wyznaczonego następnie w osobie A. Ł. przez Okręgową Radę Adwokacką [...] (pismo ORA oznaczone datą 29 października 2013 r.).
Złożoną 25 listopada 2013 r. w siedzibie Sądu opinią (oznaczoną datą
22 listopada 2013 r.) pełnomocnik skarżącego wskazała na brak podstaw do wywiedzenia od w/w wyroku skargi kasacyjnej przed NSA w Warszawie, wnosząc jednocześnie o zasądzenie związanych z tym kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nieopłaconych w całości ani w części - według norm przepisanych (ubocznie należy zwrócić uwagę, że postanowieniem z dnia 21 listopada 2013 r. WSA w Rzeszowie odrzucił sporządzoną osobiście przez skarżącego skargę kasacyjną od wydanego w jego sprawie wyroku - wniesioną łącznie z wnioskiem o ustanowienie adwokata, co jednak pozostaje bez wpływu na zasadność wniosku pełnomocnika).
Rozpoznając przedmiotowy wniosek stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W przypadku adwokatów zasady te reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.), które w § 19 (rozdział 6) stanowi, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych o których mowa w rozdziałach 3 - 5 (pkt 1) oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata (pkt 2).
Stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji w sprawie stanowiącej przedmiot zaskarżenia wynosiłaby
240 zł. W drugiej instancji, jeżeli sprawy nie prowadził ten sam adwokat, za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do jej wniesienia jest to 75 % tej stawki, nie mniej jednak niż 120 zł. (§ 18 ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2 lit. b w/w rozporządzenia).
Uwzględniając charakter sprawy oraz nakład pracy pełnomocnika związany z zapoznaniem się z nią, stosunkowo niewielkim stopniem jej skomplikowania i sporządzeniem w/w opinii, przyznano tytułem opłaty za nieopłaconą pomoc prawną kwotę 180 zł. (100 % stawki), podwyższoną na podstawie § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia o należny podatek od towarów i usług, tj. 41,40 zł.
Pełnomocnik skarżącego nie wykazała żadnych poniesionych przez siebie, a związanych z udzieloną pomocą prawną i sporządzeniem opinii wydatków.
Stosownie do powyższego, na podstawie powołanych przepisów w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.