Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat K. P. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej zatwierdzenia podziału nieruchomości - postanawia - przyznać adwokat K. P. od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie kwotę 295,20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Postanowieniem z dnia 7 listopada 2014 r. sygn. akt I OZ 984/14 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił pkt II postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 września 2014 r. sygn. akt II SA/Rz 540/13, przyznając jednocześnie M. W. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej zatwierdzenia podziału nieruchomości.
Okręgowa Rada Adwokacka w [...] jako pełnomocnika strony wyznaczyła adwokat K. P.
Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2014 r. tut. Sąd odrzucił skargę M. W. przyjmując, że została ona złożona po terminie.
W dniu 12 stycznia 2015 r. adwokat K. P. złożyła w tut. Sadzie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na wymienioną w sentencji niniejszego postanowienia decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
W dniu 22 września 2015 r. pełnomocnik M. W. złożyła w tut. Sadzie pismo, w którym poinformowała, że wniosła do Okręgowej Rady Adwokackiej (ORA) w [...] o zwolnienie jej z obowiązku świadczenia pomocy prawnej z urzędu na rzecz strony skarżącej. W związku z powyższym zwróciła się o zasądzenie kosztów udzielonej wymienionej pomocy prawnej, oświadczając, że nie zostały zapłacone tak w całości, jak i w części.
Referendarz sądowy w tut. Sądzie poinformował adwokat - w piśmie z dnia 8 października 2015 r. - że jej wniosek zostanie rozpoznany po zajęciu stanowiska przez ORA w [....].
Dnia 20 stycznia 2016 r. K. P. poinformowała Sąd, że w piśmie z dnia 13 stycznia 2016 r. ORA w [...] zwolniła ją z obowiązku świadczenia pomocy prawnej z urzędu w niniejszej sprawie, na dowód czego przedłożyła kopię tego pisma. Adwokat ponowiła wniosek o zasądzenie kosztów udzielonej w sprawie M. W. pomocy prawnej.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
W świetle art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718), zwanej następnie "P.p.s.a.". wyznaczony w ramach prawa pomocy pełnomocnik strony otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. W przypadku adwokatów regulacje powyższe znajdują się obecnie w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801. Akt ten wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. Niniejsza sprawa została jednak zainicjowana i zakończona postanowieniem o odrzuceniu skargi jeszcze pod rządem poprzednio obowiązującego w przedmiotowym zakresie aktu tj. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461), zwanego dalej "rozporządzeniem" i ono właśnie znajduje zastosowanie do rozstrzygnięcia wniosku adwokata. W świetle § 19 pkt 1 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują m. in. opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5. Z kolei zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia (zawartym w jego rozdziale 5), stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w tzw. innej sprawie (tj. takiej, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna oraz nie dotyczącej skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego) wynosi 240 zł.