Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania
Sentencja

z dnia 5 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia SO (del.) Elżbieta Mazur-Selwa po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku W. N. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi W. N. na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania - p o s t a n a w i a - odmówić przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6205 Nadzór sanitarny
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Lekarz Weterynarii
Uzasadnienie

W. N. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.

Na uzasadnienie wniosku podał, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a jego jedynym źródłem utrzymania jest dochód uzyskiwany z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 532 zł miesięcznie; świadczy usługi administracyjne i doradcze. Mieszka w domu o powierzchni 90 m2 i posiada nieruchomość rolną o powierzchni 0,0512 ha. Nie posiada kosztowności, akcji, udziałów, obligacji, jak też żadnych wartościowych przedmiotów np. samochodu. Przeszedł cztery operacje oczu, nadal leczy się. Posiadany dochód w całości przeznacza na utrzymanie domu, wyżywienie, lekarstwa, opłacenie usług telekomunikacyjnych oraz środków czystości. Miesięcznie wydatki obejmują: 17 zł - podatki i opłaty, 60 zł - gaz, 80 zł - prąd, 50 zł - telefon, 25 zł - artykuły higieniczne i lekarstwa, 300 zł - wyżywienie; łącznie 532 zł. Wnioskodawca dołączył także kserokopię zeznania podatkowego za 2012 r., z którego wynika że uzyskał dochód w kwocie 640 zł.

Postanowieniem z 11 września 2013 r. referendarz sądowy odmówił przyznania wnioskodawcy prawa pomocy w żądanym zakresie. W ustawowym terminie skarżący wniósł od powyższego orzeczenia sprzeciw, w którym stwierdził, że w sposób wiarygodny wykazał wysokość osiąganych dochodów. Nie wskazał dotychczas wydatków na opał, ponieważ sezon grzewczy jeszcze się nie rozpoczął. Z kolei brak nadesłania wyciągów z rachunków bankowych świadczył o ich braku.

W odpowiedzi na wezwanie Sądu wnioskodawca wyjaśnił, że prowadzona działalność gospodarcza jest jego jedynym dochodem, dochód miesięczny w 2013 r. wynosi po 532 zł, rachunków nie zbiera, nie korzystał i nie korzysta z pomocy społecznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej zwana "Ppsa") w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 Ppsa przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Wskazać należy również, że do należnych kosztów sądowych na obecnym etapie postępowania zalicza się jedynie wpis od skargi w kwocie 100 zł.

W ocenie Sądu przedstawiona przez skarżącego sytuacja majątkowa nie jest wiarogodna. Z jednej bowiem strony powołuje się on na bardzo niskie dochody z prowadzonej działalności gospodarczej uniemożliwiające poniesienie kosztów sądowych, a z drugiej że nigdy nie korzystał z pomocy społecznej, w tym w 2012 r., kiedy jego dochód miesięczny wynosił średnio 53 zł. Jest to kwota, za którą niewątpliwie byłoby niezwykle trudno funkcjonować. Zarazem skarżący korespondując z Sądem korzysta z drogiej formy listu poleconego, czym świadomie pozbawiałby się i tak minimalnych środków do życia; korzysta również ze sprzętu komputerowego, co także łączy się z kosztami czy własnymi czy też za udzieloną mu usługę. Ponadto oświadczył, że nie posiada rachunków bankowych co jest o tyle niezrozumiałe i poddaje w wątpliwość wiarygodność złożonych oświadczeń, że stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 672) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. Z oświadczenia strony oraz danych udostępnionych przez Ministra Gospodarki w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (http://prod.cedig.gov.pl) wynika, że przedmiotem jego działalności jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Chodzi tutaj zatem niewątpliwie także o świadczenie usług dla podmiotów już istniejących, a więc rozliczanie z nimi zgodnie z cyt. przepisem musi się odbywać za pośrednictwem rachunku bankowego. Naruszenie tego obowiązku i postępowanie wbrew ustawie świadczyć może o dążeniu do ukrywania rzeczywistych dochodów wnioskodawcy. Za taką oceną przemawiać może również dołączone do akt pełnomocnictwo (k.11) do reprezentowania w postępowaniu administracyjnym Zakładu "[...]" s.c.

Podkreślić należy, że stosownie do art. 199 Ppsa zasadniczo każdy ponosi koszty postępowania związane z jego udziałem w sprawie. Odstępstwo od tej zasady wymaga istnienia szczególnej podstawy prawnej, a w przypadku ubiegania się o przyznanie prawa pomocy niebudzącego wątpliwości wykazania braku dostatecznych środków na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, czego skarżący nie uczynił.

Z podanych względów Sąd odmówił przyznania prawa pomocy, orzekając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 Ppsa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6205 Nadzór sanitarny
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzki Lekarz Weterynarii