Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2008r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku R. Ł. o wstrzymanie wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2007 roku, znak: [...] w przedmiocie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia w sprawie z jego skargi na tę decyzję - postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
R. Ł. wniósł do tut. Sądu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2007r. znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] października 2007r. znak: [...], która umarzała - z uwagi na bezprzedmiotowość - postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii cyfrowej [...] nr [...] na terenie działki nr [...] w miejscowości N.
W skardze powyższej zawarto wniosek o " wstrzymanie budowy masztu na działce nr [...] oraz przeniesienie tej inwestycji w inne miejsce".
W związku z wątpliwościami co do żądania wnioskodawcy, zwrócono się do niego o wyjaśnienie czy wskazany wyżej wniosek jest wnioskiem o wstrzymanie wykonania wskazanej na wstępie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2007r., wyznaczając jednocześnie termin 7 dni na udzielenie odpowiedzi na wezwanie pod rygorem przyjęcia, iż przedmiotowe żądanie nie jest wnioskiem w rozumieniu art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze z.), zwanej dalej P.p.s.a.
W złożonej w wyznaczonym terminie odpowiedzi, R. Ł. wskazał, iż zawarty w jego skardze wniosek jest wnioskiem złożonym w oparciu o art. 61 § 3 P.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniesienie skargi nie pociąga za sobą automatycznego skutku suspensywności, co oznacza, iż wstrzymanie wykonania przez sąd zaskarżonego aktu lub czynności zależy od oceny sądu, czy istnieją przesłanki uzasadniające takie rozstrzygnięcie.
Stosownie do art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności objętego skargą, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Jak podkreśla się w literaturze przedmiotu, możliwość wstrzymania wykonania odnosi się wyłącznie do aktów lub czynności, które są wyposażone w przymiot wykonalności w tym znaczeniu, iż wymagają wykonania i nadają się do wykonania. Przy czym przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny stanu rzeczy lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy więc akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania. (tak np. T. Woś w komentarzu do art. 61 P.p.s.a., Lex Polonica)
Uwzględniając powyższe Sąd uznał, iż decyzja umarzająca postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację określonego przedsięwzięcia nie korzysta z atrybutu wykonalności, a zatem decyzja organu II instancji utrzymująca ją w mocy nie podlega wstrzymaniu w trybie art. 61 § 3 P.p.s.a.
Decyzja ta bowiem nie nadaje stronie jakichkolwiek uprawnień, jak też nie ustala żadnych obowiązków o charakterze materialnoprawnym a więc takich, które wymagałyby wykonania.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji, działając na podstawie art. 61 § 3 oraz § 5 P.p.s.a.