Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat A. Ł. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postaci sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie przyznania specjalistycznej usługi opiekuńczej - postanawia - przyznać adwokat A. Ł. od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 15 marca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie przyznania specjalistycznej usługi opiekuńczej. W orzeczeniu tym Sąd przyznał jednocześnie ustanowionej dla skarżącego (w ramach instytucji prawa pomocy) pełnomocnik A. Ł. kwotę 590,40 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.
Odpis powyższego wyroku został doręczony pełnomocnikowi K. G. w dniu 25 kwietnia 2017 r., a dnia 5 maja 2017 r. adwokat A. Ł. przedłożyła w tut. Sądzie opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku. Jednocześnie pełnomocnik wniosła o przyznanie jej z tego tytułu kosztów udzielonej stronie pomocy prawnej zaznaczając, że nie zostały one opłacone w całości ani w części.
Wyznaczony dla strony pełnomocnik uprawniony jest do otrzymania wynagrodzenia w zamian za świadczoną na jej rzecz pomoc prawną według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wskazuje na to treść art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Kwestię zasad przyznawania powyższego wynagrodzenia reguluje aktualnie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714). Stanowi ono w § 22, że do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Wedle § 24 tego aktu, wszedł on w życie 2 listopada 2016 r.
Postępowanie w niniejszej sprawie zostało zainicjowane skargą z dnia 11 sierpnia 2016 r., zaś zakończone wyrokiem tut. Sądu z dnia 15 marca 2017 r. Dlatego też do rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku pełnomocnika zastosowanie znajdują unormowania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801). Określa ono maksymalną wysokość opłat za udzieloną stronie przez pełnomocnika pomoc (§ 1 rozporządzenia). Koszty tej nieopłaconej pomocy obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami rozporządzenia (§ 2 rozporządzenia). Ustala się ją mianowicie w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy (§ 4 ust. 1 rozporządzenia). Ponadto, opłatę tę podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług (§ 4 ust. 3 rozporządzenia). Zgodnie z treścią § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, opłatą maksymalną w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w tzw. innej sprawie (tzn. takiej, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna oraz nie dotyczącej decyzji lub postanowienia Urzędu Patentowego) jest kwota 480 zł. Zgodnie z kolei z brzmieniem § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje opłata maksymalna w wysokości 50 % opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji jest to 75 % tej opłaty, nie mniej jednak niż 240 zł.
Uwzględniwszy powyższe, przyznano pełnomocnik skarżącego K. G. - adwokat A. Ł. kwotę 147,60 zł, obejmującą opłatę w wysokości 120 zł (ustaloną zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c w zw. z ust. 1 pkt 2 lit. b oraz w zw. z § 4 ust. 1 rozporządzenia) oraz kwotę podatku od towarów i usług - 27,60 zł.
O powyższym orzeczono na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 i art. 250 § 1 w zw. z § 22, § 24 rozporządzenia z 2016 r. oraz powołanymi wyżej unormowaniami rozporządzenia z 2015 r.