II SA/Rz 1077/13 P O S T A N O W I E N I E z dnia 30 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. A. na czynność Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.
II SA/Rz 1077/13
U Z A S A D N I E N I E
Przedmiotem skargi A. A. reprezentowanej przez zawodowego pełnomocnika jest "czynność Burmistrza Miasta [...] z [...] sierpnia 2013 r. nr [...] o odmowie wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego za okres od lipca 2013 r. do nadal".
Z uzasadnienia skargi i akt sprawy wynika, że A. A. na mocy decyzji Burmistrza Miasta [...] z [...] maja 2012 r. pobierała świadczenie pielęgnacyjne przyznane jej na czas nieokreślony. Od lipca 2013 r. zaprzestano wypłacania świadczenia, a to w następstwie wygaśnięcia decyzji na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1548). W piśmie z 16 sierpnia 2013 r. A. A. działając przez pełnomocnika wezwała organ do wypłaty świadczenia za sierpień 2013 r. W odpowiedzi udzielonej w piśmie z [...] sierpnia 2013 r. Burmistrz Miasta [...] odmówił wypłaty żądanego świadczenia z uwagi na brak podstawy prawnej dokonania tej czynności wskazując, że decyzja z [...] maja 2012 r. wygasła na mocy art. 11 ust. 3 ustawy z 7 grudnia 2012 r., o czym powiadomiono uprawnioną w piśmie z 22 lutego 2013 r. W piśmie złożonym 26 sierpnia 2013 r. pełnomocnik strony skarżącej wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa i podjęcia wstrzymanej wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego. W odpowiedzi z 23 września 2009 r. organ podtrzymał stanowisko wyrażone w piśmie z [...] sierpnia 2013 r. W reakcji na powyższe wywiedziono do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie opisaną na wstępie skargę, w której skarżąca domaga się stwierdzenia bezskuteczności ww. czynności oraz uznania uprawnienia do kontynuacji wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego. Jednocześnie wniosła o odmowę zastosowania przez Sąd ww. przepisu art. 11 ust. 3 ustawy z 7 grudnia 2012 r. z uwagi na jego oczywistą niezgodność z art. 2 i 32 Konstytucji RP, a także naruszenie zasady trwałości decyzji administracyjnych wynikająca z art. 16 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Burmistrza Miasta [...] wniósł o jej oddalenie. Przyznał, że decyzją z [...] maja 2012 r. przyznano skarżącej bezterminowo prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. Jednak z uwagi na dyspozycję art. 11 ust. 3 ustawy z 7 grudnia 2012 r. decyzją z [...] czerwca 2013 r. stwierdzono wygaśnięcie z dniem 1 lipca 2013 r. ww. decyzji z [...] maja 2012 r. Dlatego też brak było podstawy prawnej do dalszej wypłaty rzeczonego świadczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania sprawy Sąd w pierwszej kolejności obowiązany jest ocenić dopuszczalność skargi. Zakres właściwości sądu administracyjnego określa w szczególności art. 3 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej: "Ppsa"). W sprawach indywidualnych kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu stosownie do art. 58 § 1 pkt 1 i 6 i § 3 Ppsa.