Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Paluszyńska po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi D. L., M. D., K. B., S. B., M. B. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] grudnia 2019 roku, Nr [...] w przedmiocie ustalenia kryteriów przyjmowania dzieci do publicznych przedszkoli postanawia: zawiesić postępowanie
Dnia [...] grudnia 2019r. Rada Miasta uchwałą Nr [...] w § 1 pkt 1 i 2 zmieniła uchwałę Nr [...] Rady Miasta z dnia [...] lutego 2017r. w sprawie ustalenia kryteriów przyjmowania dzieci do publicznych przedszkoli dla których organem prowadzącym jest Miasto G. i ich wartości punktowej na drugim etapie postępowania rekrutacyjnego oraz określenia dokumentów niezbędnych dla potwierdzenia tych kryteriów. W § 2 uchwały jej wykonanie powierzono Prezydentowi Miasta G.. W § 3 podano, że uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa W..
Powyższą uchwałę w całości zaskarżyli na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wskazani w postanowieniu skarżący. Skargę wnieśli [...].01.2020r, za pośrednictwem Rady Miasta. Skarga wpłynęła do sądu [...] lutego 2020r.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] stycznia 2020r. Nr [...] Wojewoda W. stwierdził nieważność § 1 pkt 2 zaskarżonej w niniejszej sprawie uchwały Rady Miasta Nr [...]. Na rozstrzygnięcie nadzorcze została wniesiona skarga przez gminę i zarejestrowana w tut. sądzie pod sygn.. II SA/Po [...] (k. 44 akt)
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019r. poz. 2325), dalej zwanej p.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Zawieszenie postępowania z przyczyn taksatywnie wymienionych w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. ma charakter fakultatywny a granice uznania sądu w tym zakresie wyznaczają względy celowości, sprawiedliwości oraz ekonomiki procesowej.
Zauważyć przy tym należy, że rozstrzygnięcie sprawy sądowoadministracyjnej zależy od wyniku innego postępowania wówczas, gdy rozstrzygnięcie które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy będącej przedmiotem pierwszego postępowania (J. P. Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Warszawa 2004, s. 189-190).
Przedmiotem kontroli legalności w niniejszej sprawie jest uchwała z dnia [...] grudnia 2019r. Nr [...] Rady Miasta zmieniająca uchwałę w sprawie ustalenia kryteriów przyjmowania dzieci do publicznych przedszkoli dla których organem prowadzącym jest Miasto G. i ich wartości punktowej na drugim etapie postępowania rekrutacyjnego oraz określenia dokumentów niezbędnych dla potwierdzenia tych kryteriów. Uchwała ta, jak każdy akt podjęty przez organ stanowiący gminy, podlega ocenie nadzorczej, dokonywanej przez właściwego terytorialnie wojewodę, w trybie przepisów Rozdziału 10 pn.: "Nadzór nad działalnością gminną" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019, poz. 506). Jedną z form środków nadzorczych jest rozstrzygnięcie nadzorcze, o jakim mowa w art. 91 ust. 1-3 ustawy o samorządzie gminnym, wydawane przez organ nadzoru w przypadku istotnego naruszenia prawa, spowodowanego ocenianą uchwałą. Skutkiem wydania rozstrzygnięcia jest stwierdzenie nieważności uchwały w całości lub w części, a stwierdzenie nieważności wstrzymuje wykonanie z mocy prawa uchwały w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego (art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Rozstrzygnięcie powyższe, stosownie do art. 98 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym, może z kolei zostać zaskarżone do wojewódzkiego sądu administracyjnego przez gminę, jeżeli uzna ona, że jej uprawnienie lub kompetencje zostały naruszone. Uregulowania zawarte w tym przepisie wyłączają zatem dopuszczalność wniesienia do sądu skargi na akt nadzorczy przez inne podmioty, niż wskazane w art. 98 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. W konsekwencji, stronami postępowania nadzorczego, a następnie postępowania sądowoadministracyjnego wszczętego na skutek złożenia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, są tylko i wyłącznie organ nadzorczy (wojewoda) oraz gmina lub związek międzygminny, których uchwała stała się przedmiotem nadzoru. Ustawodawca stworzył jednak podstawę prawną dla innych podmiotów, niż organ nadzoru, do kwestionowania podjętej przez organ gminy uchwały. Zauważyć bowiem należy, że dla osób, których interes prawny został naruszony uchwałą objętą rozstrzygnięciem nadzorczym, istnieje instytucja dochodzenia ochrony tego interesu prawnego przewidziana w art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, umożliwiająca bezpośrednie zaskarżenie takiego aktu do sądu.