Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 14 listopada 2013 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Skarżący W. L., złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 14 listopada 2013 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Kujawsko - Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 19 kwietnia 2013 r., nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 2400 zł. W związku z tym na zarządzenie z dnia 10 lutego 2014 r. Przewodniczącego Wydziału II WSA w Opolu, skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu do skargi w kwocie 100 zł, stosownie do § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 221, poz. 2193, z późn. zm.). Wezwanie to skarżący odebrał w dniu 6 marca 2014 r., a w dniu 13 marca 2014 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej), czyli w terminie otwartym do uiszczenia wpisu, zwrócił się w piśmie z dnia 12 marca 2014 r. z prośbą o zwolnienie od ponoszenia opłaty sądowej w kwocie 100 zł w całości. W piśmie z dnia 12 marca 2014 r. wskazał, że jego firma, stanowiąca dla niego jedyne źródło utrzymania, od dłuższego czasu ma problemy finansowe. Trudności firmy wiążą się ze spadkiem rentowności na rynku piekarniczym, gdzie bardzo szybko rosną koszty, są trudności z terminową zapłata kontrahentów za towar, a on sam ma ogromne zobowiązania z tytułu składek ZUS, podatków oraz zobowiązań wobec kontrahentów gospodarczych. Jego majątek jest obciążony zobowiązaniami wobec banków i innych podmiotów, a znaczna część majątku pozostaje jedynie w jego dyspozycji, jako leasingobiorcy.
Nie posiada oszczędności, ani mienia ruchomego łatwo zbywalnego, które mogłyby pozwolić na opłatę odwołania, bez uszczerbku utrzymania jego i jego rodziny.
W związku ze złożoną przez skarżącego prośbą o przyznanie prawa pomocy, referendarz sądowy, pismem z dnia 18 marca 2014 r., poinformował, że wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się, zgodnie treścią art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Wobec tego referendarz przesłał mu w załączeniu formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy i wezwał go w piśmie z dnia 18 marca 2014 r., do jego wypełnienia oraz doręczenia do tut. Sądu w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Pouczył go przy tym, że niezastosowanie się do tego wezwania, spowoduje skutki prawne określone w art. 257 P.p.s.a., tj. pozostawienie wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, a termin ten nie ulega przedłużeniu.
Jednocześnie działając na podstawie art. 255 P.p.s.a., mając na względzie zasadę szybkości i ekonomii postępowania sądowego, referendarz sądowy wezwał skarżącego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego wezwania do złożenia wyjaśnień i dokumentów, tj.
- jakiej wysokości są koszty utrzymania jego domu poprzez nadesłanie rachunków lub oświadczenia o ich wysokości za energię elektryczną, wodę itp.,