Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Opolu z dnia 17 sierpnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych postanawia umorzyć postępowanie wszczęte wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia 11 lipca 2018 r. Wojskowego Komendanta Uzupełnień w Brzegu powołał skarżącego P. B. do odbycia ćwiczeń wojskowych w [...] Pułku [...] w [...], począwszy od dnia [...] września 2018 r. do dnia [...] września 2018 r. Na skutek wniesionego przez skarżącego odwołania, Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Opolu decyzją z dnia 17 sierpnia 2018 r., nr [...], utrzymał w mocy opisaną decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że skarżący jest zobowiązany stawić się w wyznaczonym czasie i miejscu określonym w karcie powołania i wówczas ma możliwość zwrócenia się z wnioskiem do Dowódcy [...] Pułku [...] w [...] o ewentualne zwolnienie go z odbywania ćwiczeń wojskowych.
Skarżący działając przez swojego pełnomocnika, złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, żądając uchylenia decyzji organu I i II instancji, zasądzenia na rzecz skarżącego kosztów postępowania, a także wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji do czasu merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy przez Sąd.
Uzasadniając żądanie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, wskazano na potrzebę ochrony żywotnych interesów majątkowych skarżącego, wskazując jednocześnie, że nic nie stoi na przeszkodzie odbyciu ćwiczenia przez skarżącego w późniejszym terminie, jeśli Sąd uzna, że postępowanie organu w niniejszej sprawie wolne było od uchybień. Zwrócił uwagę na cykliczność szkoleń i fakt, że w ciągu ostatnich 6 miesięcy otrzymał po raz drugi kartę powołania.
Odpowiadając na skargę pismem z dnia 24 września 2018 r. pełnomocnik organu wniósł o jej oddalenie. Co do wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji - wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na bezprzedmiotowość. Wyjaśnił, że skarżący stawił się w dniu rozpoczęcia ćwiczeń w [...] Pułku [...] w [...] i zwrócił się z wnioskiem do Dowódcy [...] Pułku [...] o zwolnienie go z tychże ćwiczeń, który to wniosek został przez Dowódcę uwzględniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Postępowanie w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji należało umorzyć.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302) - dalej zwanej: "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do art. 61 § 2 pkt 1 P.p.s.a w razie wniesienia skargi na decyzję lub postanowienie - organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji lub postanowieniu rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Na zasadzie art. 161 § 1 P.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania:
1) jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę;
2) w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania;
3) gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Według art. 161 § 2 P.p.s.a., postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W rozpoznawanej sprawie skarga do sądu administracyjnego została wniesiona na decyzję ostateczną z dnia 17 sierpnia 2018 r., a wykonalność zaskarżonej decyzji miała nastąpić w okresie od [...] września 2018 r. do [...] września 2018 r. Skarżący stawił się na ćwiczenia, ale na swój wniosek został z ich odbycia przez właściwego Dowódcę Jednostki Wojskowej zwolniony.
Dlatego, skoro termin wykonania decyzji upłynął to rozpatrywanie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w tym wypadku, jest bezprzedmiotowe a postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte w skutek wniesienia takiego wniosku powinno ulec umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.
Wymaga także wyjaśnienia, że w granicach rozpoznania wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej, poprzez wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji sąd nie bada prawidłowości wydania tej decyzji w aspekcie jej zgodności z prawem, co ma miejsce dopiero w orzeczeniu rozstrzygającym istotę sprawy.
Z tych względów, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.