Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Krzysztof Nesteruk po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego A.I. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A.P. na decyzję "[...]" Odwoławczej Komisji Stypendialnej "[...]" z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie stypendium socjalnego postanawia przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie radcy prawnemu A.I. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia. .
Pełnomocnikowi skarżącego ustanowionemu na zasadzie prawa pomocy - radcy prawnemu A.I. przyznano wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku (postanowienie z 11 maja 2018 r.).
Postanowieniem z 16 sierpnia 2018 r. oddalony został wniosek skarżącego o wyłączenie sędziów składu orzekającego w sprawie.
W opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia na to postanowienie pełnomocnik skarżącego zawarł wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz oświadczenie, iż opłaty nie zostały zapłacone ani w całości, ani w części.
Podstawą rozpatrzenia wniosku jest art. 250 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. -
- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) stanowiący, iż wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października
2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1715 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: 1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami rozporządzenia oraz 2) niezbędne i udokumentowane wydatki radcy prawnego ustanowionego z urzędu.
Zgodnie z § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem kryteriów określonych ust. 2 pkt 1-4. Opłatę, o której mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług (§ 4 ust. 3).
W rozpatrywanym przypadku wyznaczony radca prawny wniósł o przyznanie wynagrodzenia w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia.
Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. d rozporządzenia, opłata w postępowaniu zażaleniowym wynosi 120 zł. Przyjąć należy, iż w sytuacji, gdy w sprawie podjęte zostało postanowienie, na które przysługuje zażalenie, wyznaczonemu radcy prawnemu należy się co do zasady wynagrodzenie zarówno z tytułu sporządzenia i wniesienia zażalenia na to postanowienie, jak i z tytułu sporządzenia opinii o braku podstaw do jego wniesienia.
W konsekwencji, w warunkach niniejszej sprawy za zasadne uznano przyznanie wyznaczonemu pełnomocnikowi wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia w kwocie 120 zł netto, powiększonej o należny podatek VAT.