Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Agnieszka Bińczyk po rozpoznaniu w dniu 4 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie "[...]" Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wykonania zastępczego rozbiórki budynku postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
We wniosku, zawartym w skardze, M. K., powołując się na brak pieniędzy, wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Odpowiadając na wezwanie do złożenia wypełnionego urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej, skarżący przedłożył wniosek z dnia 28 września 2018 r., w którym podtrzymując dotychczasowe żądanie, wskazał, że jest zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna i korzysta z pomocy społecznej. Zgodnie z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach prowadzi sam gospodarstwo domowe. Nie posiada ani żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych i przedmiotów wartościowych ani żadnego dochodu. W rubryce nr 11 wpisał: "nie mam".
W oparciu o akta niniejszej sprawy wskazać należy, że skarga dotyczy wykonania zastępczego obowiązku rozbiórki budynku, ciążącego na skarżącym jako jego właścicielu. Z akt administracyjnych wynika, że skarżący - obecny właściciel tego budynku nie posiada środków finansowych ani zdolności kredytowej na wykonanie takich robót, dlatego też organ nie rozważał w pierwszej kolejności zastosowania grzywny w celu przymuszenia, a ponadto wystąpił o zabezpieczenie środków finansowych na wykonanie zstępcze rozbiórki z rezerwy budżetowej z uwagi na konieczność jej realizacji w celu usunięcia zagrożenia dla zdrowia i mienia osób przebywających blisko tego budynku (postanowienie organu I instancji, k. 129) i przewidywane trudności z pozyskaniem środków pieniężnych na ten cel od skarżącego. W budynku tym mieszkał skarżący "[...]" (pismo organu I instancji, k. 120). W dniu "[...]" przeprowadzono rozbiórkę przedmiotowego budynku (protokół, k. 146). W piśmie z dnia "[...]" (data wpływu do organu, k. 147) skarżący stwierdził, że nie posiada żadnych pieniędzy na pokrycie kosztów rozbiórki budynku. Dodał: "Nie mam nawet żadnych środków na życie. Mieszkałem w domu "[...]", a teraz zostałem sam, "[...]". Poszedłem o pomoc do ośrodka pomocy społecznej, żeby mi dali jakąś pomoc finansową na zakup żywności, środków do życia." W skardze (k. 2 akt sądowych) skarżący powtórzył, że "[...]", zniszczono jego majątek, a jego "samego zostawili z tym wszystkim". W odpowiedzi na skargę (k. 3 akt sądowych), organ odwoławczy powtórzył natomiast, że "[z] uwagi na bardzo trudną sytuację materialną Zobowiązanego" nie było zasadności nałożenia grzywny w celu przymuszenia, zaś środki finansowe na wykonanie zstępcze rozbiórki zostały zabezpieczone z rezerwy budżetowej.
W świetle powyższego zważyć należy, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, czyli przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, następuje jeśli osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.