Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu S. R. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego postanawia odrzucić sprzeciw.
S. R. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie sprzeciw od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia "[...]" w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego dla zamierzenia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej na terenie części działki nr "[...]" w obrębie geodezyjnym D., gmina D. W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że jest współwłaścicielką działki, która graniczy z planowaną inwestycją i jako strona w sprawie powinna być powiadomiona i uznana za stronę postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Merytoryczne rozpoznanie zasadności sprzeciwu poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jego wniesienia, stosownie bowiem do art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 64b § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm., dalej jako: p.p.s.a.) niedopuszczalny sprzeciw podlega odrzuceniu.
Jednym z warunków dopuszczalności sprzeciwu jest jego wniesienie przez uprawniony podmiot. W myśl art. 50 § 1 i 2 p.p.s.a. w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a. może tego dokonać każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała ona udział w postępowaniu administracyjnym, a inny podmiot, jeżeli ustawy przyznają mu takie prawo.
W postępowaniu sądowoadministracyjnym stronami są skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 32 p.p.s.a.).
W postępowaniu administracyjnym zakończonym kwestionowaną decyzją z dnia "[...]", w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego skarżąca nie brała udziału jako strona, bowiem nie jest współwłaścicielką działki bezpośrednio graniczącej z działką, na której planowana jest kwestionowana inwestycja, co zostało potwierdzone w piśmie Wójta Gminy D. z dnia 26 września 2019r. (k.20 akt sądowych). Ponadto z akt niniejszej sprawy wynika, że działka nr "[...]", bezpośrednio granicząca z działką nr "[...]", stanowi własność gminy D. i jest w użytkowaniu wieczystym C.R. i S. R. (k. 141 akt administracyjnych).
Należy zatem stwierdzić, że skarżąca nie posiada własnego interesu prawnego, rozumianego jako osobisty, konkretny i aktualny, prawnie chroniony interes, który może być realizowany na gruncie określonego przepisu, bezpośrednio wiążący zaskarżony akt z indywidualną i prawnie chronioną sytuacją strony. Interes taki posiada właściciel bądź współwłaściciel nieruchomości sąsiadującej z działką, na której planowana jest przedmiotowa inwestycja.
Skoro zatem skarżąca nie była stroną postępowania administracyjnego zakończonego zaskarżoną decyzją i nie wykazała swojego interesu prawnego, to sprzeciw od decyzji został wniesiony przez podmiot, który nie posiada legitymacji do jego wniesienia, co czyni złożony sprzeciw od decyzji niedopuszczalnym.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z § 3 w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a. orzekł, jak sentencji.