Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" kary z tytułu urządzania gier hazardowych postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Pismem z dnia 22 maja 2018 r. A. K. wywiódł skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych. W treści skargi strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Podniosła, że kwota nałożonej przez organ kary pieniężnej jest znacząca, zważywszy na aktualną sytuację finansową strony. Skarżący nie dysponuje środkami pieniężnymi w takiej wysokości, aby pokryły wymagalną kwotę 36 000 zł. Skarżący prowadzi działalność gospodarczą, która w chwili obecnej przynosi straty i zaktualizował się obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości.
Dodatkowo wskazano, że przy aktualnej kondycji finansowej przedsiębiorstwa strony, przymusowa egzekucja kary w tak znaczącej wysokości skutkowałoby utratą jakiejkolwiek płynności finansowej strony i pociągnęłoby istotne ograniczenie prowadzonej działalności finansowej, a w konsekwencji ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy. Strona zredukowała już zatrudnienie pracowników, a przy egzekucji kwoty 36 000 zł by musiała dalej redukować zatrudnienie i zgłosić wniosek o upadłość. Biorąc pod uwagę sytuację majątkową strony, w zasadzie egzekucja mogłaby odbywać się wyłącznie z nieruchomości, w której skarżący zamieszkuje wraz z małoletnim dzieckiem. Sprzedaż tej nieruchomości w drodze egzekucji pokryłaby nałożoną karę, jednak po pierwsze wiązałaby się z olbrzymimi kosztami egzekucji, po drugie dotknęłaby małoletnie dziecko strony, a po trzecie, w razie uwzględnienia skargi i uchylenia zaskarżonej decyzji zwrotne przeniesienie własności nieruchomości do lokalu byłoby niemożliwe, a nie tylko znacznie utrudnione.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018 r., poz. 1302 j.t., dalej jako: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl § 3 ww. przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wydając orzeczenie w omawianym przedmiocie Sąd powinien swoje rozstrzygnięcie oprzeć o ocenę zarówno wniosku skarżącego, jak i materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w aspekcie wystąpienia bądź też niewystąpienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Jednakże wykazanie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie skarżącej (por. np. post. NSA z dnia 6 listopada 2009 r., sygn. akt II OZ 975/09; z dnia 25 sierpnia 2011 r., sygn. akt II OZ 692/11; z dnia 8 kwietnia 2012 r., sygn. akt II GZ 132/12; z dnia 31 lipca 2013 r. sygn. akt II OSK 1651/13, dostępne: orzeczenia.nsa.gov.pl).