Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek - Zalewska po rozpoznaniu w dniu 9 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie odmowy ustalenia warunków zabudowy p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
W dniu 3 sierpnia 2013 r. J. R. złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie odmowy ustalenia warunków zabudowy.
W piśmie z dnia 16 września 2013 r. (k. 16 akt sądowych) pełnomocnik skarżącego cofnął skargę z uwagi na zmianę okoliczności oraz decyzję skarżącego co do sposobu rozpoznania sprawy dotyczącej zmiany sposobu użytkowania istniejącego budynku gospodarczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę i sąd jest tą czynnością związany. Jednakże sąd uzna cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierzałoby ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W ocenie sądu, w sprawie nie zachodzą okoliczności wskazujące na to, iż cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Dlatego też - na podstawie powołanego wyżej art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. - postępowanie należało umorzyć.
Mając na uwadze powyższe, sąd orzekł jak w sentencji.