Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. C. i J. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie opłat za pobyt w domu pomocy społecznej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę kasacyjną K. C., K. C. i J. C .
Postanowieniem z dnia 20 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę K. C. i J. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie opłat za pobyt w domu pomocy społecznej.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem został z urzędu doręczony skarżącym i uczestniczce postępowania K. C. w dniu 2 listopada 2009 r. (k.18-20). Od postanowienia tego skarżący K. C. i J. C. oraz uczestniczka postępowania K. C. wnieśli w dniu 23 listopada 2009 r. (data nadania) skargę kasacyjną, sporządzoną przez siebie osobiście.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna K. C., K. C. i J. C.i podlega odrzuceniu.
W myśl bowiem przepisu art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.; dalej: "ustawa") skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Zgodnie zaś z art. 178 ustawy, wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Przepis art. 175 § 1 ustawy wprowadza zatem przymus adwokacki, wyłączający możliwość sporządzenia skargi kasacyjnej przez samą stronę. Tylko podmioty wymienione w art. 175 § 2 ustawy, do których K. C., K. C. i J. C. nie należą, uprawnione są do wniesienia skargi kasacyjnej sporządzonej osobiście.
Skarga kasacyjna sporządzona przez strony osobiście jest więc niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie powołanego art. 178 ustawy.
Ubocznie należy podnieść, iż jeśli skarżący i uczestniczka postępowania chcą uzyskać pomoc od fachowego pełnomocnika procesowego, a nie są w stanie ponieść kosztów ustanowienia takiego pełnomocnika, to mogą w tym celu zwrócić się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy.
Z tych względów i na podstawie powołanego przepisu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł, jak w postanowieniu.