Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na czynność Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddziałowego Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w L. z dnia [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
W dniu [...] stycznia 2019 r. wpłynęła do Sądu skarga J. B. na czynność Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddziałowego Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w L. z dnia [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia akt członka ORMO o sygn. IPN Lu [...].
Następnie w dniu [...] r. wpłynęło do Sądu pismo skarżącej, w którym oświadczyła, że cofa skargę wniesioną w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) dalej: "p.p.s.a.", skarżący może cofnąć skargę i sąd jest tą czynnością związany. Jednakże sąd uzna cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierzałoby ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W myśl zaś art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą okoliczności wskazujące na to, że cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Dlatego też - stosownie do powołanego art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. - postępowanie należało umorzyć.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.