Dnia 27 stycznia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. - J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej p o s t a n a w i a: - umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi. a.bł.
M. K. - J. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania wskazując na to, iż decyzją z dnia [...], nr [...] stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji, a następnie w dniu [...] decyzją nr [...] organ utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Wobec tego - jak wskazał organ - skoro przedmiot postępowania nie istnieje w obrocie prawnym wniosek o umorzenie postępowania jest uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 ze zm., dalej jako: "P.p.s.a.") sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli postępowanie stało się bezprzedmiotowe.
Postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe, jeśli w jego toku wystąpią zdarzenia, w następstwie których przestanie istnieć sprawa sądowoadministracyjna i wydanie wyroku stanie się zbędne lub niedopuszczalne. Na gruncie tego przepisu chodzi o zdarzenia będące przeszkodami o charakterze trwałym, powodującymi niemożność dalszego postępowania. Postępowanie sądowe może stać się bezprzedmiotowe z różnych przyczyn. Do przyczyn tych należy zaliczyć przykładowo wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonego aktu przez organ, który go wydał, wygaśnięcie rozstrzygnięcia, będącego przedmiotem skargi albo wygaśnięcie takiego rozstrzygnięcia, gdy było ono obarczone terminem ustawowym lub ustalonym w jego treści (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2004, s. 235; T. Woś, H. Knysiak, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, s. 495 oraz wyrok NSA z dnia 25 października 2005 roku, sygn. akt II OSK 85/05, Lex nr 188791).
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...], nr [...] o umorzeniu postępowania odwoławczego w sprawie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. Z lektury akt administracyjnych i treści odpowiedzi na skargę wynika, że kwestionowana decyzja została wyeliminowana z obrotu prawnego, bowiem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...], nr [...] stwierdziło jej nieważność. Po czym, decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze - po rozpoznaniu odwołania - utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji, czyli decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], nr [...] o ustaleniu miesięcznej opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. Decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] zostały doręczone pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 25 października 2016 roku.
Z powyższych informacji wynika, że będąca przedmiotem skargi decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] została wyeliminowana z obrotu prawnego. W obliczu wskazanych okoliczności Sąd zatem uznał, że rozstrzyganie o legalności zaskarżonej decyzji, stało się zbędne, a postępowanie sądowoadministracyjne bezprzedmiotowe.
Konkludując Sąd orzekł jak w postanowieniu na mocy art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 P.p.s.a.
a.bł.